adoptie, adoptie op afstand, een gift om de hondjes de winter door te helpen, een grote gift om medische kosten te dekken of een project een stapje verder te brengen....
we danken u van harte voor de hartverwarmende reacties die ons hier en de mensen daar in Spanje de moed geven om door te gaan. Voor de honden die daar in het asiel wonen en nog komen te wonen.
Prettige kerst en een heel gelukkig Nieuw Jaar

GP-team

Winter
De winter is op een straffe manier ingevallen in Padul
De hokken lijken er leeg bij te staan!!
Wat een droom....hopelijk ooit te bereiken.!!!!!!!
We praten nu echt!!! over overleven in die barre situatie
De oude hond kruipt weg in zijn eigen wereldje, , zijn oude botjes opgerold voor zover het nog lukt
De pup zoekt de warmte bij zijn vriendje in de nieuwe mand.
Af en toe hoor je wat gemopper uit de hokken komen, ze zijn allemaal opzoek naar dat ene warme plekje.
De wind giert door de kieren en gaten heen en het beton is gevuld met een laagje sneeuw.
Buiten zijn Ana en Jesus tegen dit barbaarse weer aan het vechten.
Extra dekens, proberen de gaten en kieren zoveel mogelijk te dichten
De drinkbakken de hele dag opnieuw vullen!
Alles is bevroren.
Hopeloos en vermoeid keren ze weer naar huis terug...
morgen weer een gevecht tegen de natuur.
Warm worden ze van binnen en moed krijgen ze zo gauw ze de berichten lezen dat er weer een aantal honden naar huis mogen.
Naar huis... ver van daar en gevuld met warmte en toekomst
Warm worden ze van dat ene speciale bericht......
er mag zelfs een hele oude hond nog naar huis!!!!!
Even leek het of hij levenslang had maar hij heeft een lot uit de loterij gewonnen.
Dit geeft kracht , zowel in Spanje als bij het Padul team in Holland.
We gaan door, we vechten door.
We kijken rijkhalzend uit naar de volgende vlucht.
We zullen er staan , gevuld met weemoed en veel warmte
Padul
december 2008
Aukje

Feliz Navidad y feliz Año Nuevo
Saludos el Carlota

Wat een heerlijke dag!

Hier Duque, 10 jaar en al 10 jaar met Bala in het asiel. Hieronder Roberto 7 jaar, al 6 jaar in asiel. Hier Llanito, 7 jaar al 6 jaar in asiel Hier Flora 12 jaar, zit er al zo lang dat ze onderhand "bij het meubalair "gaat horen. Pleidooi voor onze oudjes!

Terwijl Griso staat te trappelen om naar zijn nieuwe baasjes toe te vliegen:

Kleine Duna had geluk en mocht naar haar baasje vliegen maar de broertjes Zape en Zipi zijn nog altijd niet gezien. Wie weet er een gouden mandje voor 1 van deze leuke kereltjes?

Even een berichtje voor de site, over Perra.
Nadat wij altijd groter honden hebben gehad, en onze laatste hond bijna een jaar geleden stierf (14.5 jaar), zijn we nu helemaal gek van onze kleine Perra.
Toen wij een foto van haar op de site zagen (lola) was het liefde op eerste gezicht. Een klein dapper hondje welke op straat met haar twee pups heeft geleefd.
Hier in Nederland worden de meeste pups in de watten gelegd, maarja, zoveel anders in een land als Spanje.
Hoewel er hier ook nog genoeg dierenleed is, is het in spanje toch wel vreselijk. Gelukkig is Perra(plus pups) in de opvang terecht gekomen.
Op de site zag ik dat Senna al in Nederland is. Haar andere pup Griso is gelukkig ook gereserveerd.
Toen ik Aukje belde en op de site zag dat zij gereserveerd was, sprongen de tranen in mijn ogen. En dan wachten dat ze komt, maar eerst het huisbezoek, dat was gezellig.
En dan nog wachten en wachten. 28 november zou ze aankomen in Brussel, en helaas konden we haar zelf niet ophalen.
Aukje heeft haar meegenomen naar zaandam, we vonden dat heel erg fijn.
Perra had eigenlijk wel een voorkeurspositie gehad, want ze hoefde niet in bench maar mocht mee met de passagiers. Toch een voordeel als je zo een ukkie bent.
Ze weegt 3800gram, het was zo een heerlijk gevoel toen ik haar in mijn armen had, en dat is het nog steeds.
Ja, een hondje van straat, vervolgens in de opvang, dan zo een reis… wat kan je van zo een hondje verwachten? Wat gaat er door zo een koppie heen, we zullen het nooit weten. Wel dat ze zo lief en makkelijk is, ze vindt alles goed. Of ze op haar rug in je armen ligt, of op schoot, of heerlijk in één van haar mandjes, die staan zowel boven als beneden. Ook vindt ze het heerlijk om in haar bench op een kussen te liggen, met het deurtje open, om even uit te rusten van haar nieuwe indrukken.
Ze luisterde de volgende dag al heel goed naar haar naam Perra, het was bijna niet te geloven.
Ook de dierenarts vond haar geweldig, ze mag wel ietsjes meer gaan wegen. Ze heeft één prikje voor hondenziekte gehad.
Ook was het grappig dat bij de dierenarts een folder hing van granadapadul. Wij genieten elke dag van deze lieverd, en hopen dat andere adoptanten ook zo van hun nieuwe aanwinst genieten.
Ja, een klein minpuntje heeft ze natuurlijk ook….
Toen er een klein wild hondje op haar afkwam, heeft ze de hele buurt bij elkaar gegild.
Als de honden rustig zijn, dan is ze niet zo bang.
Het is ook een kleine dief, in een onbewaakt ogenblik is ze boven op de eetkamertafel geklommen via een stoel, dat lukte haar toch met haar korte pootjes. Ze kan goed springen en heeft heerlijk een koekje van tafel gepikt.
Als ik wegga, dan gaat ze piepen, ondanks dat mijn man thuis is, maar ook dat gaat steeds beter.
Ze vindt haar eten allemaal lekker, maar de harde brokjes moet ze nog even aan wennen.

Dit was het verhaaltje over Perra.

Lieve groetjes voor allemaal, en een pootje van Perra.

Yvonne