GOED GOED, GOED ZO!!!!!!
KLEDINGZAAK ,GOED GOED , TE PURMEREND GAAT VOOR LANGERE TIJD EEN GROTE KLEDING VERZAMELINGSACTIE VOOR GRANADAPADUL OP TOUW ZETTEN.
EEN GEDEELTE VAN DE OPBRENGST ZAL TEN GOEDE KOMEN VAN DE NIEUWE REFUGIO. WE ZOEKEN VRIJWILLIGERS DIE PER PROVINCIE VOOR ONS WILLEN VERZAMELEN EN HET EENS PER MAAND NAAR EEN CENTRAAL PUNT WILLEN EN KUNNEN BRENGEN. WIJ REKENEN OP U!!!

GEEF HET DOOR AAN VRIENDEN , FAMILIE, BUREN, SCHOLEN EN BEDRIJVEN
LATEN WE HIER MET ZIJN ALLEN EEN GROOT SUCCES VAN GAAN MAKEN ZODAT WE GOED GOED STRAKS OP DE KAART KUNNEN GAAN ZETTEN ALS ONZE HOOFDSPONSOR VOOR DE NIEUWE REFUGIO.



GOED GOED HEEFT MEERDERE ZAKEN IN NEDERLAND, IS EEN BEDRIJF DIE TWEEDE HANDS KLEDING INKOOPT, EN VEEL VERKOOPT IN GROTE AANTAL KILO'S NAAR OA OOSTBLOKLANDEN. AL GERUIME TIJD IS HET OOK MOGELIJK IN HUN WINKELS IN NEDERLAND OM HET MOOISTE VAN HET MOOISTE TWEEDEHANDS KLEDING TE KOPEN.

HEEFT U BRUIKBARE, SCHONE KLEDING /SCHOEISEL OF LINNENGOED LIGGEN, NEEM DAN AUB ZO SNEL MOGELIJK CONTACT OP MET AUKJE OF GISELA
WE ZULLEN OP DE WEBSITE DE OPBRENGST GAAN VERMELDEN.
DES TE MEER KLEDING DES TE MEER GELD VOOR DE NIEUWE REFUGIO
AUKJE VAN HEES

EMAIL AUKJE: aukje@granadapadul.com
EMAIL GISELA: gies@bakkerbv.nl

We zeiden al tegen elkaar: “We krijgen vast weer honden mee op de terugreis”. En ja, hoor, het werden deze keer Leo en Leroy. Leo hield zijn naam. Leroy noemden wij op onze terugreis al Cloud, de naam, die zijn nieuwe baasjes hem wilden geven.

Velen dragen via de organisatie GranadaPadul hun steentje bij aan de verbetering van de Spaanse cultuur in het omgaan met honden; de meeste door een hond te adopteren en zo een dierwaardig leven in ons land te geven, velen door een hond in de refugio in Padul financiëel te adopteren of met donaties, vrijwilligerswerk als vluchtbegeleiding, adverteren, etc. Wij kozen ondermeer voor het transporteren van hondenvoer. Toen Maureen van der Klaauw naar Mars Nederland belde dat zij de lege pallets van ons eerste transport in oktober konden ophalen, kreeg zij direct een 2e aanbod voor nu 2400 kg gratis hondenvoer plus 200 kg kattenvoer. Haar garage stond dus direct weer vol, een hemel op aarde voor de muizen. Bij het inladen troffen we in een kapotte zak voer een nestje pasgeboren muisjes aan!

We huurden dus voor de 2e keer een verhoogde en verlengde Mercedes Sprinter. 8 december laden, voer en grote vliegtuigbenches, en 9 december vertrek uit Bolsward. De 3-daagse autoreis verliep vlot. Bij aankomst was het weer nog mooi in Granada. Dit keer kregen we onderdak in Monachil in de grotwoning van Jesus’ ouders (hun zomerverblijf). De open haard en 2 elektrische kachels zorgden voor nét voldoende verwarming.

Weer 5 dagen naar school om Spaans te leren, ’s middags in de refugio helpen. ’s Zomers van 4-8, nu van 4-7. Het was soms wel erg koud en donker. Onze taak daar is een dankbare, met honden spelen en knuffelen. Socialiseren is één van de belangrijke taken in de refugio. Lieve, prachtige dieren, die het al veel beter hebben dan veel huis- en zwerfhonden daar, maar een huis en een baas blijft het doel, ook voor de oudere honden als Duque, Bale, Flora, Joaquin, Roberto en Campeon.

Met eigen ogen zagen we het werk van Jesus. Op het terrein van de nieuwe refugio in Monachil waren al 2 nieuwe hondenverblijven gebouwd, de buitenkant versierd met natuursteen. Goed geconstrueerd op een betonnen bodem, waarin tevoren riolering was aangebracht. Dat gaat er een stuk beter en professioneler uitzien dan de huidige, wel zeer eenvoudige refugio in Padul. Mooi om te zien, dat er met wat geld uit Nederland ook voortgang was te constateren. En ach, de weg omhoog naar de nieuwe refugio blijft voorlopig onverhard en behoorlijk eng, maar de geladen Mercedes Sprinter met nog ca. 3200 kg (we hadden 600 kg overgeladen in de bus van Jesus, ja we waren overladen vertrokken) trok gelukkig goed tegen de hellingen op door kuilen en over stenen.

De 2e keer die week, dat we de naar de nieuwe refugio gingen met Ana, Jesus en hun kinderen, begroeven we de 2e van de 4 pups, die Ana in huis had. Een 3e lag nog aan een infuus. Ook dat is werk, ook dat zijn ervaringen, die Ana en Jesus dag in dag uit meemaken. Dan weer een hond ophalen, die aan een boom is vastgebonden, dan weer pups ophalen en opkalefateren, die tussen het vuil worden gevonden. Zieke honden verzorgen tot ze weer gezond zijn. En pups tegen kou beschermen. Ana heeft op dit moment de 22 honden die meer zorg behoeven thuis, naast de ca 80 in de refugio en Gloria haalt elke nacht de kleine, jonge honden en pups binnen om ze tegen de snijdende kou te beschermen.

Hart voor alle dieren, dat hebben zij. Jesus demonstreert regelmatig in Spanje tegen het verminken van stieren. Een gejuich ging op toen we vrijdag tijdens een gezamenlijke maaltijd hoorden, dat Catalonië had besloten het stierenvechten te verbieden. Weer één van de Spaanse autonome landen, die het bestrijden van dierenleed boven de oude traditie stelde. Vooruitgang heet dat, weer een succesje tegen een oude, anno 2010 niet meer te verdedigen Spaanse cultuur. Daarom is het werk van Granada Padul zo mooi en nog lange tijd nodig.

Leo en Leroy (Cloud) liepen nog van niets bewust in de refugio, spelend met de andere honden. Net als vele sprongen ze tegen je op, zij wilden zo graag je handen en je gezicht likken, zo graag persoonlijke aandacht. Maar tegen de meesten moest je zeggen: “Misschien komt er spoedig een baasje voor je, maar nu nog niet”.

Het is goed te ervaren, dat er ook in Spanje vrijwilligers zijn, die de refugio helpen. Gloria natuurlijk, die in een houten éénkamerhuisje op het terrein woont en o.a. ’s ochtends de dieren vrij laat spelen. De Senegalees Adam komt driemaal in de week de verblijven schoonspuiten. Andere dagen is er incidenteel hulp om de honden uit te laten, foto’s voor de adoptiesite te maken etc., want Ana kan er niet 7 dagen in de week zijn. De regelmatige gang naar de dierenarts vergt elke week veel tijd. De 2 eigen kinderen en het huishouden met 22 extra zorg behoevende dieren vragen aandacht. Geadopteerde honden worden vliegklaar gemaakt: wassen en kammen, reisplanning, medische en reisdocumentatie, op en neer naar vliegveld Malaga en de uren durende procedure daar. Voedsel, medicijnen, schone dekens en kussens, (er moeten geen ziektes of andere ongemakken uitbreken) plus talloze onnoembare klussen en incidenten. Zo was er in oktober 3 dagen geen water: een ramp in de refugio (en het was ook nog 30 graden!). In een groot deel van de gemeente was een waterleidingprobleem en in Spanje gaat dat dan wat langzamer dan hier.

Wij hopen vurig:
dat velen hun financiële steentje willen bijdragen, opdat de nieuwe refugio, waar Ana en Jesus ook zelf gaan wonen, er niet pas over 5 jaar staat, maar (veel) eerder.

Wij danken Dirkje en Michiel voor hun wederom hartverwarmende en liefdevolle inzet. Mede dankzij hun, krijgen we zicht op hoe de refugio langzaam vorm krijgt en dat er nog veel nodig is om het tot een goed eind te brengen.

Wij  kregen de 1e foto van Cloud binnen, een gelukshondje van december 2009.

Helaas is na een zoektocht van 6 dagen het bericht gekomen dat Maya gisteren is doodgereden op de snelweg richting Zwolle. Adoptanten hebben er werkelijk alle dagen alles aan gedaan om haar te vinden. De dierenambulance heeft haar gevonden. Haar baasjes hebben haar geidentificeerd.......


ACE HOND VERMIST!




Beschrijving
Sinds zondag 20 december is onze Maja vermist. Zij heeft zich uit haar riem weten te bevrijden in de omgeving van de Veluwe. Ze was sinds kort bij ons.
Heeft u haar gezien wilt u dan alstublieft bellen. Wij zijn in alle staten!
Ze is:

zwart bruin
gechipt
gesteriliseerd
bang om mensen te benaderen
is getekend als een dobermann
63 cm
19 kg

MAIL AUKJE! aukje@granadapadul.com

T.a. v onze kledingactie:
WE KRIJGEN VOOR IEDERE KG 35 EUROCENT
ER WORDEN MOMENTEEL CONTAINERS GEMAAKT MET ONZE NAAM EROP

WEET IEMAND NOG PLEKKEN IN NEDERLAND WAAR ZE GEPLAATST MOGEN WORDEN?

Mail met Aukje: aukje@granadapadul.com

Dirkje Plantinga en Michiel de Ruiter zijn terug van hun reis naar Spanje. Binnenkort volgt hun verslag. Hier alvast een aantal foto's van de nieuwe refugio in aanbouw. Zie ook het verslag van Aukje. Ook het voer en andere spullen zijn weer aangekomen.

Laatste vlucht van het jaar. Gelukkig zijn er op de valreep nog 6 pupjes van Padul en een van Ace met mij mee gevlogen naar huis.(Een dag eerder zijn er twee hondjes bij hun baasjes afgeleverd door de fam Plantinga, zij zijn over de weg met hun terug gekomen). Wat een vroege terugreis had moeten worden, werd een hele lange dag wat zeker voor de pups vreselijk moet zijn geweest. Het vliegtuig waar we mee terug zouden komen, had flinke vertraging en bleek veel later ernstige schade te hebben opgelopen vanwege 3 keer bliksem inslag op de vleugel. Na veel onzekerheid en wachten op de luchthaven van Malaga zijn we uiteindelijk met een vliegtuig die naar Kopenhagen ging, naar Rotterdam gebracht.De vele gelukkig adoptanten en vrolijke hondjes hebben uiteindelijk alles goed gemaakt. Uitgeput ben ik naar huis gegaan en op kerstavond vroeg mijn mandje in gegaan.

In Spanje is het heel erg slecht weer, zoveel koude regen, achter elkaar. De refugio's staan blank. Honden krijgen we niet meer droog,vele zullen ziek gaan worden. Bij Ace,de gehele kliniek onder water. Wasmachine en andere apparaten dreven in het rond. Mijn kerstgedachten dwalen hierdoor veel af naar de omstandigheden daar. Stille nacht, koude natte nacht......
Liefs Aukje

ps: De nieuwe refugio begint vorm te krijgen. De eerste twee kooien zijn bijna klaar, foto's volgen snel. Op de eerste kooi pronkt de naam van Kaiser.(EL CORTIGO DE KAISER). Zijn adoptanten hebben geld voor de complete kooi geschonken en zijn naam zal voor altijd verbonden blijven aan de refugio. Super!!!

Doel voor 2010....nieuwe refugio een feit.

De refugio zal de naam van Robustiano gaan krijgen.(refugio Robustiano). Voor de opening zal de naam van Granada Padul ook veranderen en gaan we op in de naam van de Spaanse organisatie daar.
Ik houd u op de hoogte!

Wij wensen jullie allemaal van Granada Padul hele fijne dagen toe, met heel veel geluk in 2010! Nog een paar foto's van Kimey in de sneeuw! Wat vindt ze dat leuk, vooral je hoofd volledig in de sneeuw steken om de muisjes proberen te vangen is erg grappig volgens Kimey! De sneeuwpop in onze tuin vindt ze ook erg lief.

Groetjes Ragna, Lysander en Kimey

Een mens kan er niets van begrijpen: een jongeman, met een jonge dure auto, stopt voor de poort van onze refugio... Hij stapt uit, opent zijn volledig gesloten koffer, van zijn jonge dure, blinkende zeepdoos, en daaruit springt een jonge Groendendaeler. De hond, die zet zich naast hem neer, en kijkt maar naar een ding, naar de jongeman...
Deze verteld ons nogmaals dat de hond aan de autosnelweg zat, hij hem gered had en hij er nu vanaf moest....want...
De hond, blijft omhoog kijken, met volle overgave aan de jonge man...een ding, een baas, zijn baas....

Hij overhandigt de hond, die er niets van begrijpt, maar genadig meegaat, omkijkend naar de jongen man..... deze vraagt een schone doek aan ons om zijn koffer te reinigen, waar een grote drol geplaatst is, en dat nu zijn hele zeepdoos ontsiert...

Wij hebben geen doeken, zeggen we aan de jonge man, en gaan binnen met een nieuwe hond.... een nieuwe leven, waar we voor zullen vechten ... hij wordt door iedereen met liefde en veel ontzag en pijn in het hart onthaald,want wij weten wat hij voelt, welke gemengde gevoelens door hem heen gaan, hij is niet dom..... en weet heel vlug wat er om hem heen gebeurt .....

Hoe gaan we hem noemen? Fydele, zegt Diane, maar we hebben al een Fydelleke, dus dan maar Castro, waarna we overgaan naar CASTOR ....
Geen chip, geen na te gaan verleden, behalve dan,het verhaal van de jonge man, met zijn dure zeepdoos...
Maar CASTOR, zegt ons genoeg, hij is een jonge Groenendaeler,met prachtige zachte bruine ogen die ons vertellen dat ie de moeite waard is om ergens bij een baasje de beste vriend te worden, te worden behandeld met liefde en respect, en een ander plaatske te krijgen dan te worden gezet in de kofferbak van een dure zeepdoos.

CASTOR is nu bij ons, als een van de zovele, met Kerst voor de deur....
Wat gaat er door hun heen, de nachten zijn koud en kil, de dagen lang ....

Zo stromen de honden binnen, we zijn bang om aan de poort te gaan kijken, het is erger dan ooit, en je kan niet zeggen"'Ga maar weer naar huis..."', want die thuis, is er voor hen niet meer...

Fabienne

Ook Dieke, voorheen Carlota, genoot van de sneeuw!

Het gaat erg goed met Joep, gelukshondje van november 2009. Nog wel wat aan de magere kant, volgens het baasje,maar dat komt helemaal in orde.

Dit hondje werd eigendom van een vrouw die op een bruiloft was in Amerika, waar een vrouw rondliep met een puppie van nog maar drie weken oud! pogingen ondernemend om het hondje te verkopen. Heel triest, want zo’n hondje hoort nog bij de moeder. De vrouw kreeg medelijden en nam het hondje mee naar huis met alle risico’s vandien. Haar twee katten die nog nooit een hondje hadden gezien, hebben zich onmiddellijk over het hondje ontfermd en moederden over haar dat het een lieve lust is.

Kijk naar Lucky's story




LUCKY'S STORY: I was at a wedding reception at the Roosevelt on Hollywood Blvd. and there was a commotion outside. A crazy lady was dragging a THREE week old puppy on a leash (trying to sell him), it was cold out and this puppy should have still been under his mother's belly. This appeared to be a sympathy scam so she can get a buck for the pup . She got her buck and I hit the jack-pot . I was aware that he may be very sick and not survive but i didn't care, he was coming home with me. I wrapped him up in one of the velvet dinner napkins and took him home. My two cats who have never even seen a dog before fell in love with him and raised him as if he were their kitten. I have so many amazing clips of the three of them and I try to pack them into these videos.

Het gaat hier heel goed! En Fibi groeit nog steeds maar door. En gek dat is ze is met de sneeuw. We wensen iedereen heel fijne kerstdagen en natuurlijk dat volgend jaar nog meer hondjes naar huis kunnen komen én de achterblijvers een fijn onderkomen dáár hebben.

Groeten van ons alle zeven,
Lili, John, Linda, Benji, Belle, Loekie en Fibi

Ze was zo welkom bij haar gezin.
Wij wensen hen veel sterkte.

Het Granada Padulteam.

Het lijkt niet te gaan lukken; Eenmaal in je leven een warme kerst. De koude is over Padul gegleden en wederom wordt het overleven in de extreme koude in de nacht.
Jammer, nog geen enkele goede reactie op de stoere broers. Ik heb zitten dagdromen hoe het voor ze zou zijn: heerlijke warme mand, 's avonds niet meer in het donker in een koud, betonnen hok.

10 JAAR HEBBEN ZE DAT DOORSTAAN, HOELANG KAN HUN OUDE LIJF DIE ONTBERING NOG AAN?

Wie weet bestaat er nog een kerst Engel...........
Lieve Bala en Duque, sorry, maar we blijven voor jullie knokken.

December staat bijna voor deur,en dat betekent, behalve de gezelligheid ,ook vuurwerk. Helaas is dat vuurwerk niet meer beperkt tot oudejaarsavond en wordt er op sommige plaatsen zelfs nu al geknald. Voor honden zonder trauma is het vaak al stressen, voor onze honden mét een trauma is dat de hel (herbeleven). Vele van onze honden zijn geconfronteerd geweest met onvoorstelbare momenten van angst, knallen en zelfs schoten . U herkent vast wel hoe ze in elkaar krimpen bij onverwachte knallen, denk bv aan onweer,een portier, rollende kliko’s. Vuurwerk is nog vele malen erger.

Het is daarom raadzaam vanaf nu extra alert te zijn en uw hond aangelijnd te houden, zelfs als uw hond al goed luistert. Vuurwerk kan namelijk grote paniek veroorzaken en een hond in paniek zet het op een lopen, met alle gevolgen vandien. Ook in huis kan uw hond van vuurwerkgeluiden in paniek raken, dus houdt ook in de gaten dat uw hond niet naar buiten kan vluchten.

Voor oudejaarsdag adviseren wij u om de hond uit te laten,enkele uren voordat het ergste geknal en geflits losbarst, ramen en deuren gesloten te houden en zelf zo normaal mogelijk op het vuurwerk te reageren zodat het dier merkt dat er niets aan de hand is.

Op de site van de Landelijk informatieCentrum Gezelschapsdieren de LICG vindt u nog meer tips. Klik hiervoor op VUURWERKANGST en FEESTDAGEN

Dan wensen wij u en uw hond een vredige decembermaand toe.

Dank voor uw aandacht.

Het Granada Padul team

Nyma geniet van de sneeuw! Ze vindt het geweldig. Alleen was de sneeuw zo hoog, dat ze er bijna
niet meer boven uit kwam en springend haar weg moest vinden....

Hallo allemaal,
Ik woon nu zo'n 3 weken in Nederland en heb ik mijn plekje wel gevonden. De eerste week ben ik ONTZETTEND op onderzoek geweest in huis.Letterlijk alles heb ik besnuffeld,omgegooid, ingehangen en door het huis gesleept.Ik begin nu door te krijgen dat er hondendingen en mensendingen zijn. Zo is het flosstouw van mij en het wijnrek niet (dat wordt een karige kerst :) ). Ik luister naar mijn naam, ga zitten op commando, laat los op commando en begin langzamerhand het vertrouwen te winnen van de kleine choco die een verwende prins is en het er helemaal niet mee eens was toen ik hier de eerste week was. Veel wandelgebied hier;bos en strand. Zaterdag met Inez mee boodschappen gedaan bij de jumper. Daar kreeg ik van het personeel een lekkere kauwstaaf. Inez kocht een kong voor als ik alleen ben en 20 kg van mijn favoriete hondenvoer. We leren elkaar steeds beter kennen. Wel ben ik nog wat bang voor grote honden op straat. Ik ga dan blaffen en probeer te vluchten. Als ik eenmaal aan ze gesnuffeld heb is het over. Dus, Inez en ik gaan elke middag wandelen met een ander vriendje en zo leer ik het wel.
 Liefs voor jullie allemaal,
Guappa

Het baasje van Dora schreef ons:

Het gaat ontzettend goed met Dora. Toen ze net bij ons was, bleef ze angstvallig bij me in de buurt als ze los mocht met wandelen. Nu is ze veel zelfstandiger en vrijer geworden, ook al houdt ze me nog steeds goed in de gaten. Ze heeft inmiddels geleerd netjes naast te lopen, ook los, en komt als ik roep. Maar het liefst is ze aan het rennen en vliegen. Lekker stoeien met takken of rennen met andere honden. We gaan elke dag 2 uur met haar het bos in, wat ook nodig is om haar energie kwijt te kunnen. We zien dat ze steeds vrolijker wordt. In het begin kwispelde ze heel weinig, maar dat doet ze nu steeds meer. Verder doet ze haar oude naam, Sissy, eer aan. Het is een echt prinsesje. Ze sleept de kussentjes van de bank naar haar mand en gaat daar dan op liggen slapen. Maar het liefst ligt ze natuurlijk OP de bank, lekker tegen je aan, of nog beter, tussen de kinderen die tv zitten te kijken.

Storm heeft de sneeuw ontdekt! Hij vindt het helemaal geweldig! "Je kunt met je neus dat gekke witte spul wegschuiven en dan ontstaan er allemaal kleine bolletjes die je weer kunt vangen en koud dat het is... brrr... !"

Dit lieve hondje is vandaag geopereerd. Zij maakt het goed.
We wensen Gloria en haar baasjes sterkte en BETERSCHAP!