vrijdag 30 april 2010

caramelo


Zoals je ziet: ik ben caramelo. 10 mei ben ik jarig, maar ik vier morgen al een beetje mij verjaardag. Maar zie ik er al niet een beetje feestelijk uit? Ik word alweer drie jaartjes oud en ik heb het heel erg naar mij zin bij mij baasjes. Ik wens u allen een leuke Koninginnedag toe en ook mijn verzorgers in Spanje.
groetjes van mij en ook van mij vriendje zoltex en van robert en ingrid hele vriendelijke groetjes tot gauw caramelo

Luppie


Als geboren en getogen kattenliefhebster ben ik elke dag weer verbaasd over het feit hoe ongelofelijk leuk het is om een hond(je) te hebben. Elke dag is weer een nieuwe en bijzonder vrolijke belevenis samen met Lupa. Met de dag leren we elkaar beter kennen en vertrouwen en dat sorteert in en geweldige band wat ik me nauwelijks voor kon stellen. Soms is het alsof Lupa ( Luppie voor vrinden) mij zonder woorden begrijpt, iets telepathisch.Dat ervaar ik als heel bijzonder.Het is wel duidelijk te zien en te merken dat zij ooit ergens door iemand goed opgevoed is. Ze is gek op wandelen, loopt nu ook wat vaker los waar het mag en we letten dan heel goed op elkaar. Als zij vooruit loopt kijkt ze voortdurend om of ik er nog wel ben. Soms loopt ze –als een hond- aan mijn hielen achter me aan. Andere honden ontwijkt ze het liefst, daar heeft ze haar buik van vol, denk ik dan maar. Buiten lekker spelen moet ze nog leren, dat durft ze alleen nog maar thuis, binnen. Dan kan ze helemaal uit d’r bol gaan en komt de terriër die er in zit er helemaal uit.

Samen met Pierik, mijn rooie jewetwelkater, gaat het ook steeds beter.Of moet ik zeggen: minder slecht? Nee, het gaat goed. Ze gedogen elkaar en Luppie weet donders goed dat ze enige afstand van die rooie moet houden. Ze heeft al een paar flinke aaien (met nagels) van die rooie moeten incasseren. Gelukkig is Lupa razend snel en komen de tikken op haar kont terecht. Wat ze wel samen doen is bedelen. Soms is Luppie ook heel erg waaks en slaat ze aan als ze gerommel op de trap hoort. Dat mag. Gelukkig is het geen keffer die maar door blaft of piept of jankt. Wat dat betreft is het een heerlijk rustig en beschaafd hondje. Ze kan ook prima voor een paar uurtjes alleen zijn.
Elke ochtend word ik uitbundig begroet alsof ik dagen weg geweest ben. Ze kwispelt dan zo hard dat het lijkt alsof haar gekke krul staartje er elk ogenblik af kan vallen. Na die uitbundige begroeting krijgt ze de rennert, het huis is dan bijna te klein. Oren in de nek en kont bijna over de grond. Het is geen gezicht en elke keer lig ik weer in een deuk, wat haar dan ook weer duidelijk plezier doet. Wát een gek beestje.
Soms ligt ze als een kat op schoot en ligt me aan te kijken met een paar ogen …. daar wordt ik dan helemaal sentimenteel van. Wat gaat er om in dat koppie? Wat denkt ze?
Ach arme, wat heb je allemaal meegemaakt?
Wat ben ik blij dat ik haar uit Spanje heb kunnen adopteren. En zij ook, daar ben ik van overtuigd.

Groet en Poot
van
Sima & Lupa


 

donderdag 29 april 2010

GRANADA PADULDAG

GRANADA PADULDAG
29 MEI AANSTAANDE VANAF 12.00 UUR  ZAL DE GRANADAPADULDAG GEHOUDEN WORDEN IN AMERSFOORT.
ANA EN JESUS ZULLEN UIT SPANJE OVERKOMEN OM ZOVEEL MOGELIJK HONDEN EN ADOPTANTEN DAAR PERSOONLIJK TE ONTMOETEN.
VERDERE INFO VOLGT, MAAR ZET DEZE BELANGRIJKE DATUM VAST IN UW AGENDA.  
 
Ana en Jesus in Volendam

 TEKENWEDSTRIJD
VOOR DE GRANADAPADULDAG GAAN WE  EEN TEKENWEDSTRIJD ORGANISEREN IN TWEE LEEFTIJD GROEPEN
DE MOOISTE  EERSTE DRIE VAN IEDERE CATEGORIE WORDEN INGELIJST EN IN DE NIEUWE KLINIEK GEHANGEN, DE REST KOMEN  IN EEN MOOI PLAKBOEK EN GAAN MEE NAAR SPANJE.
DE EERSTE LEEFTIJDGROEP IS TOT 8 JAAR, DE TWEEDE TOT 14 JAAR.
ONDERWERP: GRANADAPADUL/MIJN ADOPTIE HOND
ALLE TEKENINGEN MOETEN VOOR 25 MEI BINNEN ZIJN EN JESUS EN ANA GAAN DE PRIJSWINNAARS  29 MEI IN AMERSFOORT BEKEND MAKEN
DAAR ZULLEN WE ALLE TEKENINGEN OPHANGEN.
STUUR DE TEKENINGEN OP NAAR:
 
AUKJE VAN HEES
PABLO NERUDASTRAAT 19 1447 ZJ PURMEREND.
VERMELD DUIDELIJK JE NAAM EN ADRES EN DE HOND DIE DOOR JULLIE GEADOPTEERD IS.
 

Sky (voorheen Maude)

Wat vliegt de tijd voorbij zeg. Het is alweer bijna een maand geleden dat we Sky (Maude)hebben mogen ophalen van luchthaven Brussel. Het gaat goed met haar! Ze eet,drinkt,slaapt(veeel),rent,speelt en geniet heel goed.Ze is al een aantal keer mee geweest naar het strand en verschillende parkjes waar ze lekker los mag lopen. Erg enthousiast naar honden toe. Nog wat bang voor nieuwe onbekende dingen.

Ontwormen hebben we gedaan.Ook al even bij de dierenarts geweest voor een algehele controle. Ze was prima in orde! Nog even een extra pilletje gehad tegen hartworm. Ze is trouwens al 1,5 jaar ipv 10 maanden haha. Daar kwamen we achter toen we haar paspoort bekeken. Als we alle tijd van de wereld hadden en een mooi groot huis met tuin dan hadden we nog wel veeel meer van die spaanse prachthondjes willen adopteren. Over een paar weekjes gaan we op pubercursus met Sky. Ze luistert al aardig maar dit om de band te versterken en om haar lekker te trainen.

Succes met Granadapadul. Een geweldige organisatie. De dierenarts was ook blij verrast hoeveel zorg er voor de beesten was.

UPDATE 29 april 2010 : Kaisser



De baasjes van Kaisser mailden ons: WE WAREN OP TIJD: KAISSER IS SCHOON. GEWELDIG!!!!!!
 
2 april 2010:
We zouden afgelopen vrijdag bericht krijgen over de kweek van zijn verwijderde teen. Na verschillende malen afgelopen dagen gebeld te hebben, bleken we verkeerd te zijn geinformeerd (of hebben het verkeerd gehoord). De orthopeed die we aan de lijn kregen legde uit dat het bot van zijn teen als het ware in de week is gelegd, zodat het bot langzaam oplost en het beenmerg vrijkomt; daar kunnen ze plakjes van snijden en dat onderzoeken; dit proces duur tenminste 6 weken. Hij raadde ons overigens aan om in ieder geval ons aan te melden bij Oncologie, omdat de kankersoort die Kaisser in zijn pootje had echt een kwaaie is. Ze kunnen b.v. een punctie nemen van een plekje op zijn geopereerde poot dat we nu met argusogen bekijken. Verder hebben ze in Utrecht de mogelijkheid tot bestralen. Vrijdag 9 april gaan we weer naar Utrecht, nu naar Oncologie.
Met zijn pootje gaat het op zich heel goed, het is genezen, hij kan er echt goed op staan en goed mee lopen en rennen; buiten nog met een schoentje aan, is niet echt meer nodig, de wond is dicht, maar dat is meer onze voorzichtigheid.
We hebben vele lieve kaarsjes gelezen; het doet echt goed dat iedereen meeleeft. Volgende week vrijdag weten we meer en zetten dat zo snel mogelijk op het blog.

21 maart 2010 :Wij ontvingen zojuist het volgende bericht van de baasjes van Kaisser:


Lieve allemaal,
We zitten nog een week in een af en toe zenuwslopende spanning in afwachting van de uitslag van de kweek van zijn geamputeerde teen; als de snijvlakken schoon zijn, waren we er op tijd bij.
Inmiddels is de wond dicht en loopt hij af en toe gewoon alsof er niets aan de hand is, en op andere momenten trekt de wond nog een beetje en loopt hij wat mank. Al met al gaat het goed met hem.
Bedankt voor de lieve reacties en de opgestoken kaarsen.
Wij willen iedereen vragen deze week nog te duimen, aan hem te denken of voor hem te bidden; hij is zo gelukkig met ons en wij met hem; dat mag niet na 7 maanden stoppen.
Zo gauw ons de uitslag bekend is, laten we het weten.
Baasjes van Kaisser.

Namens Granada Padul heel veel sterkte en een knuffel voor Kaisser. 
Hieronder kunt u nog steeds een kaarsje aansteken:


Kaisser bleek een kwaadaardige tumor aan zijn poot te hebben.
Het is in Utrecht weggehaald, het ziet er verder schoon uit maar we moeten even afwachten
Kaisser heeft zoveel ontberingen in Spanje meegemaakt en zit nu echt in de hemel maar laat dat wel nog heel lang de hemel op aarde blijven
Aukje

Too bad.
pray for Kaiser and light a candle.
Jesus and Ana

Namens het hele Granada Padul team wensen wij Kaisser veel beterschap.
U kunt hier een kaarsje aansteken door op onderstaande link te klikken:
 




zaterdag 24 april 2010

Icaro (152)

Even een berichtje van Icaro (152). Ik ben volgende maand een jaar in Nederland bij mijn nieuwe baasjes en vriendjes. Wat is de tijd gevlogen! Mijn baasjes bekeken pas nog de foto's van mijn aankomst, waar ik lelijk, graatmager en angstig op sta. Inmiddels ben ik een blij en stevig hondje (en reuzeknap, al zeg ik het zelf). Ik heb er ook een nieuw vriendje bij. Hij is heel klein, maar komt niet uit Spanje. Hij heet Sammy en hij is een Yorkie, zeggen ze. Hij is leuk om mee te spelen, maar als we touwtrekken win ik lekker altijd, want ik ben klein, maar hij is kleiner.
Over een paar weken moet ik weer naar de kapper. De vorige keer was ik zo ondeugend, dat ik pas na vier maanden mag terug komen. Dan ben ik weer helemaal netjes voor de zomer. En dat is nodig, want  ik heb tegenwoordig een vriendin. Ze is een Deense dog en ze heeft  prachtige lange poten. Altijd als ik word uitgelaten kijk ik of ik haar ergens zie en als dat  zo is, moet mijn baasje hard achter mij aanrennen, want dan ga ik zo snel ik kan naar haar toe. Naar andere vrouwtjes kijk ik nauwelijks om. Ik moet mijn vriendin in de gaten houden, want de hushpuppy van de overkant vindt haar ook leuk. Gelukkig houdt ze van grijze pluizen en niet van lange oren! Ik kijk erg uit naar de Granada Padul-dag (en mijn baasjes ook!) en ik hoop veel van mijn oude vriendjes uit Spanje daar te zien!

Liefs van Icaro uit Rotterdam,
geadopteerd 28-05-2009 door de familie Hoffschlag.

Lindi ( voorheen Lindsay)

Hierbij een update over onze Lindi (Lindsay) die nu 3 weken bij ons is! Drie weken geleden konden wij eindelijk in Breukelen ons hondje Lindi (voorheen Lindsay) ophalen. Vanaf de eerste begroeting was ze lief, aanhankelijk en meegaand, en dat is ze gebleven. In het begin reageerde ze vooral op 'ola!', inmiddels beheerst ze het Nederlands ook al een beetje, vooral het woordje 'braaf!'. Ze was eerst nog wat angstig buiten (vooral voor fietsen en auto's), nu loopt ze zelfverzekerd met een zwaaiend staartje door het dorp, op weg naar het bos en de weilanden.

Lindi geniet van het vrije en zo hard mogelijk in (grote) rondjes om ons heen rennen. Van het struinen door de hei kan ze geen genoeg krijgen. Ze luistert goed, komt graag bij je en gaat zelfs voor het oversteken uit zichzelf zitten. Ze kan uren bij ons liggen slapen en houdt ervan gekrabbeld of geaaid te worden. Ze is zo geinteresseerd in alles dat ze soms vergeet om tijdens het uitlaten te plassen, dat doet ze dan maar op eigen terrein (in de tuin of in de kamer).

Thuis wacht haar grote vriend, de kater Poema, die nog een beetje op haar neerkijkt maar het eigenlijk heerlijk vindt als ze zijn oortjes likt. Ook kan Lindi prima overweg met de kleinkindjes, bijvoorbeeld het samen bellen blazen waarbij Lindi tot hun grote plezier de bellen opvangt met haar neus. De hele familie is erg blij met haar en we hopen zij ook met ons. We doen in ieder geval ons uiterste best om haar een zo aangenaam mogelijk leven te geven en Lindi zet zelf ook haar beste beentje voor!

Met vriendelijke groet, fam. van de Kraats

zet Zahra (Stella) weer met 4 pootjes op de grond.

UPDATE 24 april 2010:
Wilt u een gift doen om deze kostbare actie voor Zahra te steunen, mail of bel dan met Aukje:

aukje@granadapadul.com
tel.: 0299-684602 of 06-50228652
bgg: 0624889248


Bericht van Marianne over een aanpassing voor Zahra:

We zijn de hele middag in Arnhem geweest. Zahra was fantastisch , ze liep daar gewoon los en bleef maar passen.Ze heeft nu een prototype mee , dus alleen de bovenkant is klaar , maar we gaan nu drie weken thuis proberen of ze het wel aankan is dat zo dan maken ze hem af .Ze heeft nu ook allerlei banden om zodat hij blijft zitten . Wat mij erg raakte, was dat die man van Hodes tegen mij zei:, zie je hoe gelukkig ze is, ze is helemaal niet bang blijft bij je , het is een fantastische hond. Ze zijn daar ook gek op haar .Als alles niet lukt , krijgt ze zo'n karretje , maar ik hoop van wel.

zaterdag 17 april 2010

How to properly lick a cupcake batter bowl!!

Yvonne stuurde ons iets moois, wat wij u niet willen onthouden:

How to properly lick a cupcake batter bowl!!
"Until one has loved an animal, part of their soul remains unawakened."

Pitufo

Met een heel blij gevoel reed ik afgelopen woensdag naar Brussel.Een half jaar geleden was ik in Spanje om het een jarig bestaan van Granadapadul te vieren.
Op de lange rit naar Belgie dwaalde mijn gedachten nog even terug naar die bewuste zaterdagochtend
Daar leerde ik hem kennen. Daar heb ik hem in zijn oortjes gefluisterd dat het allemaal goed zou komen en nu een half jaar later was het dan zover: Pitufo mag naar huis.
Vele vluchten heb ik al gedaan en begeleid maar dit voelt zo speciaal. Wat was hij bang in zijn kooi. Uit onzekerheid had hij zijn hele kooi bevuilt. Mijn grote lieverd even weer zo klein. Hij heeft onderweg naar Nederland heerlijk naast mij op de stoel gelegen.
Ik heb hem gekriebeld, gestreeld, weer in zijn oortjes gefluisterd dat alle ellende nu echt voorbij was
Geen lange nachten meer in de refugio. Geen koude nachten meer wegduiken in het nachthok.Hij begreep me, kneep zijn mooie oogjes dicht en ging op mijn hand liggen slapen. Samen hebben we een hamburger gegeten en eenmaal in Breukelen aangekomen, waar zijn geweldige baasjes op ons stonden te wachten, twijfelde hij even om mijn auto uit te gaan.Ik heb hem in de auto gezet van zijn baasjes en nog eenmaal een knuffel gegeven. Het komt goed met je.
 Lieve Pitufo ik gun je het mooiste en langste leven wat er ook maar mogelijk is, doe je best
 Liefs Aukje

hoe trouw kun je zijn........

mijn baas!!!!!!!!
 
ik snap er helemaal niks van
7 lange jaren leefden we samen
7 lange jaren gaf ik je mijn liefde en trouw
ik snap er helemaal niks van
Waar ben je nou?
ik ben van slag, ik snap er helemaal niks van
je huis was helemaal leeg en mij had je achtergelaten in de   buiten kennel
ik snap er helemaal niks van
ik heb je geroepen, dagen lang, niet alleen omdat je me vergeten was eten te geven ...ik snapte het niet
de buurtgenoten stonden te schreeuwen tegen me en schopten tegen mijn kennel omdat ik huilde...huilde om jou
ik snap het niet
ik heb toch niks fout gedaan
hoe kan je na 7 jaar zonder mij weggaan
je hebt niet eens gegroet.
de pijn die ik voel is zo vreemd, zo leeg
ben je me vergeten soms?
ben je ook opzoek naar mij?
heeft mijn leven nog wel zin?
ik snap het niet..
 
gelukkig haalde iemand me uit de kennel en ik hoopte naar jou gebracht te worden maar dat gebeurde niet
ik ben zo leeg, ik snap het niet
waarom........
mijn dagen vul ik met hoop, in mijn dromen zie ik jou!
mijn uren zonder jou duren zo lang
ik zoek je overal...
denk steeds dat je eraan komt ....maar nee
ik snap er helemaal niks van
inmiddels zijn we ver uit elkaar , maar nog hoop ik je op iedere hoek van de straat tegen te komen
tuur ik over de straten als ik mee mag voorin de auto
denk ik je steeds te zien
gelukkig snappen ze me helemaal en geven ze me alle liefde die ik zo hard nodig heb
ik hoop dat het wat slijt, dat ik door kan met mijn leven al zit de grootste tijd er al voor me op.
lieve baas, je bent me vergeten, je bent weggegaan maar ik wil je zeggen dat ik voor altijd van je hou.
 
  kokie een spaanse cockerspaniel.
zondag 11 april 2010

Rey 1 jaar in Nederland

Wat gaat de tijd toch snel.
Het is alweer 1 jaar geleden dat wij Rey opkonden halen in Brussel. De eerste weken was het een heel druk hondje niets was te gek voor hem. Als hij los mag dan is hij ook los maar dan luistert hij niet echt goed en gaat hij er als een haas vandoor en hij is zo snel dat we bang zijn dat hem wat overkomt als hij niet meer in zicht is, dus mag hij niet vaak los in de bossen . Ik ben hem nu aan het trainen om op een fluitje terug telaten komen zodat hij ook weer lekker los kan lopen. Rey is nu 1,5 jaar en is een stuk rustiger geworden hij heeft het echt naar zijn zin toen hij net bij ons was hield hij er niet van om te kroelen maar tegenwoordig vindt hij het lekker om op ons schoot te liggen. Poezen vinden hem niet echt leuk want hij piept heel hard als hij er een ziet maar hij wil alleen maar met ze spelen. Rey vindt rennen naast de fiets erg leuk dan kan hij zijn energie kwijt.
Groeten Wilfred, Miranda en een poot van Rey

Anais

Op 29 maart jl., op vliegveld Zaventem kwam Anais aan. Ze was doodsbang en niet uit haar bench te krijgen. En dus ging ze met de gehele bench mee in de auto. Thuis aangekomen bleef ze maar lopen, uitglijden en haar behoefte doen. 
 
Twee dagen lang hebben we kilometers gelopen om haar zindelijk te krijgen. 
 
Ze was bang voor de tv (ze gromde ernaar), een fiets, kinderwagen, mensen, andere honden, noem maar op. Vanaf dag 2
werd ze al iets rustiger, ging ze zelf af en toe liggen en kwam ze steeds langs om aangehaald te worden.
Vandaag nog geen twee weken later, is Anais al veranderd. Als je 's morgens uit je bed komt blijft ze tegen je opspringen, kwispelen en gaat graag mee uit (behalve als het regent, dan draait ze zich om en wil weer naar binnen).Ze begrijpt de woorden zit en blijf  maar het belangrijkste: het is een verschrikkelijke knuffeldame. 
 
 
Ze is te groot, maar als ze kon ging ze met haar 20 kilo bovenop je zitten (ze heeft het zelfs geprobeerd maar dat ging een beetje lastig). 
 
Ze geeft de hele dag pootjes en legt haar kop in je nek. Als je op de computer zit druktzij de muisknop wel voor je in (of likt hem af). Vandaag hebben we haar voor het eerst los laten rennen: ze leek wel een paard. Ze genoot vanhaar vrijheid en ging later doodmoe op het gras liggen. Gelukkig kon ze in de auto een beetje bijkomen. We hadden een en ander zwaarder voorgesteld maar het ons erg meegevallen: 
 
 
 
 
 
Anais past al helemaal in het gezin en volgens ons heeft ze het ook erg naar haar zin.
De adoptanten van Anais
 

Goed bericht over Kaisser


Lieve allemaal,
Vandaag waren we met Kaisser naar de afdeling oncologie van het UMC in de hoop dat we eindelijk de uitslag van de kweek zouden krijgen; helaas, het duurt nog een week of 10 dagen. Inmiddels hadden we een verdikking op de operatieplek geconstateerd, waar we ons erg ongerust over maakten. De oncoloog besloot een rontgenfoto te laten maken en een punctie te nemen, om te zien of er vreemde cellen te vinden zouden zijn. Gelukkig! Zowel de foto als de punctie gaven aan dat er geen kankercellen aanwezig zijn; dat lijkt er ook op te duiden dat de kweek een goeie uitslag zal geven; maar we willen het wel graag zeker weten, dan pas is het 100%. Dat laten we uiteraard via dit blog weten.
Iedereen hartelijk bedankt voor het meeleven en de hartverwarmende kaarsjes.
Frits, Ria en Kaisser.
woensdag 7 april 2010

Lente!

Is het lente of niet.
Zelfs de lieveheersbeestjes krijgen er de kriebels van en hebben het op hun heupen. Lupa is en blijft een lelijk, maar o zo lief, hondje.
Ze is alert en ontspannen.

dinsdag 6 april 2010

Onze regenbooghonden

Onze overleden viervoeters verdienen een mooie plaats op dit weblog.
Er is al een herinneringsvideo onderaan dit blog.

Vanaf nu is er een 2e regenboogversie.
Mist u nog een overleden maatje in dit filmpje, mail dan naar Erna (zie rechtsboven voor het email adres)

T.z.t zal dit filmpje ook onderaan te vinden zijn en blijven.



Just this side of Heaven is a place called Rainbow Bridge .
When a animal dies that has been especially close to someone here,
that pet goes to Rainbow Bridge.
There are meadows and hills for all of our special friends
so they can run and play together.

There is plenty of food, water and sunshine
and our friends are warm and comfortable.
All the animals who had been ill and old
are restored to health and vigour;
those who were hurt or maimed are made whole and strong again,
just as we remember them in our dreams
of days and times gone by.
The animals are happy and content, except for one small thing:
they each miss someone very special,
someone who was left behind.

They all run and play together, but the day comes
when one suddenly stops and looks into the distance.
His bright eyes are intent; his eager body begins to quiver.
Suddenly, he breaks from the group, flying over the green grass,
faster and faster.
You have been spotted, and when you and your special friend finally meet,
 you cling together in joyous reunion, never to be parted again.

The happy kisses rain upon your face; your hands again caress the beloved head,
and you look once more into those trusting eyes,
 so long gone from your life,
but never absent from your heart.

Then you cross the Rainbow Bridge together...

*Author Unknown*
 

Fibi is jarig

Fibi is jarig, is nu 1 jaar, jawel!
We zijn heel gelukkig met onze enige echte eigen pup die nu een jongedame is geworden.
Ze is ontzettend ondeugend, daagt iedereen uit, verscheurt beddenlakens en graaft diepe kuilen in Johns mooie tuin.
Wat ze al niet probeert op te peuzelen, van kikkers tot knijpers en van drolletjes tot dode vogels en slakken.
Maar als ze je aankijkt met die ontzettend zachte ogen van haar vergeef je haar alles.
Inmiddels is ze verlost van haar lange klittende lokken en wordt steeds lichter van kleur.
Iedereen de hartelijke groeten van ons en pootjes van onze vier honden.
Hopelijk tot ziens op de Padul dag!
vrijdag 2 april 2010

Prettige Paasdagen



PAASFEEST

HET PAASFEEST STAAT WEER VOOR DE DEUR.
WIJ STAAN DAN STIL BIJ DE KRUISIGING VAN JEZUS.
WIJ VIEREN DE OPSTANDING VAN JEZUS.
GOD HEEFT HET ZO GEWILD EN ZO BEPAALD.

ZIJN WIJ ECHT ZO BLIJ OP GOEDE VRIJDAG OMDAT JEZUS STIERF VOOR ONS EN DAARMEE ZIJN ONZE ZONDEN VERGEVEN?
ZIJN WIJ NU GEVRIJWAARD VAN ZONDEN?
KUNNEN WE NU DOEN WAT WE WILLEN?

IEDEREEN MAG DAAR ZIJN EIGEN GEVOEL BIJ HEBBEN, ZIJN EIGEN MENING OVER HEBBEN.

WIJ ETEN ONS PAASEI MET ONZE KINDEREN. GAAN MET ONZE GEREDDE HONDEN EEN HEERLIJKE STRANDWANDELING MAKEN EN ZULLEN DE WIND DOOR ONZE HAREN LATEN WAAIEN EN ER EVEN BIJ STIL STAAN DAT SOMMIGE MENSEN OP DE WERELD NOG NOOIT BEGREPEN HEBBEN WAT DE INHOUD VAN HET PAASFEEST IS. AL ONZE HONDEN IN NEDERLAND DRAGEN HET KRUIS VOOR DE REST VAN HUN LEVEN MEE MAAR ZIJN OOK OPGESTAAN UIT DE DOOD.

VELE SOORTGENOOTJES WORDEN JAMMER GENOEG NOG IEDERE DAG AAN HET KRUIS GENAGELD.

PRETTIGE FEESTDAGEN.
AUKJE VAN HEES

Een welgemeend afscheid

Hier neemt Anais afscheid van Jesus.

Cindy




Cindy is heel goed met balletje gooien, het is dan net een vliegend hondje, ze vindt het prachtig. Zit graag in de tuin te wroeten ,en dan wil ze alles verstoppen. Ook staat ze leuk met onze kleindochter op de foto, die komt iedere middag uit school om met Cindy te wandelen en te spelen.
Wij genieten met volle teugen van haar, het is onze pop.
Met vriendelijke groeten ,
fam. Bakker.

Nozem (voorheen Ziggy)



Hier even een berichtje over NOZEM. Het gaat heel goed met hem! Na 2 keer lelijk naar de 4 kattenmannen en op m'n donder gekregen van m'n baasjes, zijn we nu', na een weekje al vriendjes ......goed he?!
Enne.....alleen zijn? Niks aan de hand....doe ik gewoon ff.
Ik hoef niet eens meer in de bench.....wat een vertrouwen hebben ze, he!
Jaja....Ik heb ff goed m'n charmes in de strijd gegooid....haha
Nou...laat wel weer s wat horen binnenkort.
Groet van mn baasjes en een dikke knuffel van Nozem

mail voor dit blog

SVP UW BIJDRAGEN TIJDELIJK ZENDEN NAAR aukje@granadapadul.com !!!

Wegens omstandigheden wordt het weblog op dit moment maar 1 keer per week bijgehouden
.

Hee
ft u foto's of een verhaal?
Mail naar Erna:
erna@granadapadul.com

Uw mooiste foto's worden geselecteerd.
Vermeld er
svp bij of u het stukje mét
of zonder uw naam wenst op het blog.

Hond van de maand

Hond van de maand
Irvin is onze hond van de maand mei. Klik op de foto voor meer informatie

Over Granada Padul

Uw reacties


Een aantal GELUKSHONDEN

O.a deze honden vonden een thuis

Snuffel op dit blog


Voor info: mail met Gisela: gies@bakkerbv.nl
Voor informatie: mail met aukje@granadapadul.com

Een greep uit onze video's


Wanneer u het baasje van Jonas215 aan het werk houdt, doneert hij 10% van de omzet voor de nieuwe refugio. Klik op het logo.