zondag 12 juli 2009
Alegria Kika
zondag, juli 12, 2009 | Gepost door
Granada Padul |
Post bewerken
Daar sta je dan als hond met een rugzakje op de luchthaven ZAVENTEM.
Zo zit je nog in Malaga en zo ben je beland en geland in het onbekende.
Het is druk en niks wat je tot nu toe kende, is aanwezig, je rugzakje voelt er extra zwaar door.
Een man opent een deur en een vrouw tilt je op: hoho, wacht even, vergeet mijn rugzakje niet.
Plots zit je op schoot bij een totaal onbekend mens, ze is aardig, lijkt het, maar je verstaat haar niet.
Maakt niet uit, hondentaal lijkt ze te begrijpen dus dáár moet je het van hebben.
Dan volgt een lange rit, je rugzakje knelt en je kruipt wat weg.
Ola, weer wordt je ineens opgetild, het voelt wel oké ( als ze nou maar rekening houden met het feit dat je rugzakje kwetsbaar materiaal bevat).
Wanneer je rond kijkt en ruikt, is alles totaal onbekend.
Een deur wordt geopend en voor je ligt een tuin.
Hmmm, even snuffelen, ha, dat lijkt er méér op.
Planten, water, zand, stenen, struikjes……
In een hoek onder een boom graaf je een kuiltje, lekker zand, je rolt je op en slaapt, het rugzakje dicht tegen je aan.
Wat jou betreft lig je daar morgen nog,maar dat schijnt niet de bedoeling te zijn.
Je wordt naar binnen gehaald en besluit maar eens in een hoek af te wachten.
Een hand reikt af en toe wat te eten aan en zonder enig gevolg mag je het hebben.
Nu komt je hondentaal van pas en je vraagt om méér. Nee maar, ze begrijpt het.
Dan volgt de eerste nacht en als hond van de straat ken je de gevaren, dus je kruipt onder het bed.
Rugzakje ligt in de kamer, was je even vergeten.
Slapen zonder rugzakje is nog onmogelijk,maar ja, wat moet je als het donker is.
Je zoekt háár op, je gaat naast háár liggen, je neus in haar nek en ineens voelt het zonder rugzakje oké.
Tot de volgende ochtend, want hij ligt nog in de kamer en je vindt ‘m terug.
Ergens vertrouwd,maar al iets minder zwaar.
Je besluit een aai bij haar te halen, het mág, het kan en weer ontdek je dat het rugzakje wat lichter wordt…..
In de ondraaglijke lichtheid van je hondenbestaan breekt een zonnetje door……….
Alegria.
Klik voor het filmpje> http://www.vimeo.com/5248046
Zo zit je nog in Malaga en zo ben je beland en geland in het onbekende.
Het is druk en niks wat je tot nu toe kende, is aanwezig, je rugzakje voelt er extra zwaar door.
Een man opent een deur en een vrouw tilt je op: hoho, wacht even, vergeet mijn rugzakje niet.
Plots zit je op schoot bij een totaal onbekend mens, ze is aardig, lijkt het, maar je verstaat haar niet.
Maakt niet uit, hondentaal lijkt ze te begrijpen dus dáár moet je het van hebben.
Dan volgt een lange rit, je rugzakje knelt en je kruipt wat weg.
Ola, weer wordt je ineens opgetild, het voelt wel oké ( als ze nou maar rekening houden met het feit dat je rugzakje kwetsbaar materiaal bevat).
Wanneer je rond kijkt en ruikt, is alles totaal onbekend.
Een deur wordt geopend en voor je ligt een tuin.
Hmmm, even snuffelen, ha, dat lijkt er méér op.
Planten, water, zand, stenen, struikjes……
In een hoek onder een boom graaf je een kuiltje, lekker zand, je rolt je op en slaapt, het rugzakje dicht tegen je aan.
Wat jou betreft lig je daar morgen nog,maar dat schijnt niet de bedoeling te zijn.
Je wordt naar binnen gehaald en besluit maar eens in een hoek af te wachten.
Een hand reikt af en toe wat te eten aan en zonder enig gevolg mag je het hebben.
Nu komt je hondentaal van pas en je vraagt om méér. Nee maar, ze begrijpt het.
Dan volgt de eerste nacht en als hond van de straat ken je de gevaren, dus je kruipt onder het bed.
Rugzakje ligt in de kamer, was je even vergeten.
Slapen zonder rugzakje is nog onmogelijk,maar ja, wat moet je als het donker is.
Je zoekt háár op, je gaat naast háár liggen, je neus in haar nek en ineens voelt het zonder rugzakje oké.
Tot de volgende ochtend, want hij ligt nog in de kamer en je vindt ‘m terug.
Ergens vertrouwd,maar al iets minder zwaar.
Je besluit een aai bij haar te halen, het mág, het kan en weer ontdek je dat het rugzakje wat lichter wordt…..
In de ondraaglijke lichtheid van je hondenbestaan breekt een zonnetje door……….
Alegria.
Klik voor het filmpje> http://www.vimeo.com/5248046
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
mail voor dit blog
SVP UW BIJDRAGEN TIJDELIJK ZENDEN NAAR aukje@granadapadul.com !!!
Wegens omstandigheden wordt het weblog op dit moment maar 1 keer per week bijgehouden.
Heeft u foto's of een verhaal?
Mail naar Erna:
erna@granadapadul.com
Uw mooiste foto's worden geselecteerd.
Vermeld er svp bij of u het stukje mét
of zonder uw naam wenst op het blog.
Wegens omstandigheden wordt het weblog op dit moment maar 1 keer per week bijgehouden.
Heeft u foto's of een verhaal?
Mail naar Erna:
erna@granadapadul.com
Uw mooiste foto's worden geselecteerd.
Vermeld er svp bij of u het stukje mét
of zonder uw naam wenst op het blog.
Klik op de volgende
belangrijke onderwerpen!
Over Granada Padul
Uw reacties
Een aantal GELUKSHONDEN
O.a deze honden
vonden een thuis
Blogarchief
-
▼
2009
(297)
-
▼
juli
(33)
- Caramelo
- Fotomodel Leya (was Samira)
- Nogmaals Eva
- Kijk eens diep in mijn hondenogen...
- Eva en Rover
- Toby en kameraadje
- Vriendschap & Liefde
- Ulisses
- posters
- het is heel heet weer in Spanje en de honden hebbe...
- prachtige link
- nagekomen fotos van 28 mei-31 mei
- Antonia
- Bebe
- Rey
- Caramelo is helemaal thuis
- 6 juli asiel en vlucht
- Candido heeft pret
- kleine Audrey is ook in opvang in Nederland
- Alegria Kika
- vlucht 13 juni
- MORIAANTJE
- Gordita... ons dikkertje
- deze honden zijn in Nederland te bezoeken
- pechvogeltje Isabel
- Kyle
- Amy en Louka
- Jazmin in het zonnetje
- Dunja
- nog meer genieten
- aankomst 1 juli
- vergeet onze oudjes en langzitters niet
- oproep
-
▼
juli
(33)
Snuffel op dit blog
Voor informatie: mail met aukje@granadapadul.com
0 reacties:
Een reactie posten