Geboren in het warme Spanje als prachtige cocker. Al snel bleek dat mijn leventje beperkt was. Een touw van 1,5 meter op een patio was mijn leven. Vele jaren heb ik daar overleefd. Lopen kon ik bijna niet.Geen ruimte, en ook mijn nagels lagen als een krul onder mijn pootjes. Tot de dag dat Fabienne mij heeft weggehaald.Wat een vooruitgang!Een prachtig hok in de refugio en later bij iemand te gast.Ik was inmiddels ruim 7 jaar. Aukje werd gebeld en ja...ik mocht naar huis! Wat een vreugde op de luchthaven van Rotterdam.

Ik was van plan om alles een keer te gaan proberen in de vrije wereld en heb zelfs de krant nog gehaald vorig jaar, omdat ze mij "de chocolade hond van Purmerend" noemden, en reken maar dat ik genoten heb van mijn vrijheid. Ben zelfs nog in de honden chocolade gezet door Total benzine station omdat ik daar regelmatig chocolade heb gestolen.

Veel dingen gedaan: op vakantie geweest naar Frankrijk, heel veel gezwommen in zee en een groot meer,alle sloten in het bos ken ik ,totdat mijn licht uit ging!!! Volkomen donker/mistig is het. Zie niks meer........

Gelukkig blijkt het staar te zijn en vlieg ik samen met Aukje terug naar mijn redder, Fabienne, waar ik 11 november, jajaja, de dag dat alle lichtjes aangestoken worden ivm Sint Maarten,mijn eerste behandeling ga krijgen om weer te kunnen gaan zien. Het voelt alsof mijn lichtjes ook weer aangestoken gaan worden, wat ben ik blij. Ik kan nl helemaal niet leven met deze situatie, huil veel en ben echt de weg kwijt.

Iedereen zal ik op de hoogte houden van mijn herstel en ik wil jullie straks allemaal met eigen ogen ontmoeten op de volgende Padul dag!
Een stevige poot

ps duim voor me!!!
Opoe.

( in Spanje bekend als Leonardo)