Even voorstellen....mijn naam is tegenwoordig Cocky of tewel Staart. Ik ben de enige hond met een staart in mijn roedel hier en ach....zolang ze het maar goed bedoelen kom ik wel als ze me Staart noemen.

Momenteel zit ik met mijn bazin Aukje en haar familie, nu ook mijn familie, in Frankrijk. Wat een autorit zeg, samen met een Spaanse collega Flip in een bench achter in de auto, de blinde oude cocker Opoe mag op de achterbank en de rest is al een week eerder met mijn baas, Theo, naar Frankrijk vertrokken.
Kon wel goed Aukje in de gaten houden en zo nu en dan schoven de kinderen wat lekkers door de tralies naar binnen.

Eerst dacht ik nog van het zal toch niet waar zijn dat mijn verblijf in Nederland er op zit en ik een enkeltje Malaga krijg!
Maar eenmaal Schiphol en Brussel voorbij kwam de rust.

Wij!! hebben de rijkdom van een prachtig oude boerderij in Frankrijk met heel veel land erom heen en dat ik helemaal uit mijn dak ging toen we daar s'avonds aankwamen hoef ik natuurlijk niet te vertellen, al mijn cocker vriendjes en de rotweiler van Tobias stonden op ons te wachten, nu geloof me we hebben het op een rennen gezet, wauuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuw. Wat een ruimte!! Ik kan daar rennen, blaffen, in de stinkvijver springen, af en toe lekker liggen rollen in stinkende dingen zoals dode vogels hahahaha en heerlijk in de warme zon slapen. Dit laatste doet mij een beetje aan de goede dingen van Spanje denken, alleen blijft het volgens mij bij deze herinnering.

Afgelopen week heb ik iedereen geshowd hoe goed ik onder water kan kijken en dan met een steen boven kom, ja en dan bedoel ik de stinkende vijver hahahhaha. Ik kan met mijn kop onder water en dan kijken. Ze hebben het me wel 10 keer weer laten doen,tja, wij cockers staan erom bekent dat we waterratten zijn.

Ook mocht ik mee naar een rivier met stroomversnelling. Samen met de grote kinderen van steen naar steen springen, wat een feest.Soms er afglijden en dan een eindje met de stroom mee.Ik wist niet dat dit allemaal bestond. Geslapen dat ik heb die nacht, kapot was ik,maar wel weer lekker schoon.

De ballen van de kinderen zijn inmiddels ook bijna allemaal gesneuveld want voetballen snap ik nog niet helemaal, als ik de bal eenmaal heb wil ik hem graag zelf terug brengen en daar heb je even wat kracht bij nodig om hem wat makkelijker te kunnen vasthouden!!!!!

Vandaag gehoord dat het feest er weer bijna opzit en we volgende week weer richting Holland gaan en ik weer gewoon mee mag naar huis!!!

In januari zat ik in Granada midden in de sneeuw, vastgebonden aan de middenvangrail van een snelweg. Mijn vorige baas had genoeg van me en wilde er geen geld aan uitgeven om me naar een fatsoenlijk asiel te brengen.
Zelfs het dodingsstation was nog niet goed genoeg voor me.
Hij wilde me van het leven beroven!!!
Dat is dankzij Jesus niet gelukt en geloof me , nog iedere dag denk ik dat ik droom alleen zijn deze dromen geen bedrog.
Jammer dat ik het adres van die man niet weet want ik had hem graag een foto vanaf mijn vakantie adres gestuurd, had hij boven zijn geweten kunnen hangen als hij die tennminste kan vinden!!!

Wat hou ik van het leven en wat ben ik blij met MIJN familie
Mogen vele Spaanse honden net zo gelukkig zijn of worden als ik!!!!!!!!


Vanuit Frankrijk...au revoir .

Cocky ,alias staart