Vlugger dan verwacht kwam Sherlock maandagavond bij ons. Ook de paar dagen wachten was spannend en zit je te denken hoe zal het samen met Perra gaan die we ruim een jaar geleden vanuit Spanje kregen. Omdat Perra een geweldig probleemloos, super hondje is maar ook wel verwend is,is het maar afwachten en…….het gaat goed met die twee.

Sherlock is een lieve, vrolijke hond en voelt zich aardig thuis,is wel wat drukker dan Perra maar hij is ook nog jong.Waarschijnlijk vindt hij mijn behang smerig want probeert af en toe het nat te plassen maar was nog steeds op tyd om te waarschuwen. Je kan hem dat ook niet kwalijk nemen als je uit een hok komt. HIJ rook weer zo lekker en was goed verzorgd toen hij kwam.

Wij hopen dat hij het samen met zijn Spaanse vriendinnetje erg naar zijn zin mag hebben Ik laat snel weer iets weten .Wij zijn erg blij met hem hoor en ik hoop hij met ons.

Lieve groetjes en vette lebber van Perra en Sherlock

EEN KORT TELEFOONTJE JL DONDERDAG 21 JANUARI, WAS GENOEG OM MET INTERNATIONAL TRANSPORT BEDRIJF NORD CARGO OVEREEN TE KOMEN DAT ZE VOOR EEN BETAALBAAR BEDRAG SPULLEN VOOR ONS REGELMATIG NAAR SPANJE TE BRENGEN.DAT DIT EEN FLINKE STAP IN DE RICHTING IS VAN NOG MEER VOOR ONZE!! VRIENDEN EN HONDEN IN SPANJE TE KUNNEN GAAN DOEN IS OVERDUIDELIJK.




IK HEB ER GEEN GRAS OVER LATEN GROEIEN EN HEB DIRECT DE EERSTE BUS VOL GELADEN EN BEN NAAR MOERDIJK GEREDEN.


DRIE PALLETS STAAN KLAAR OM VOLGENDE WEEK WEGGEBRACHT TE KUNNEN WORDEN. VELE HEBBEN GEHOLPEN BIJ HET INZAMELEN VAN DEZE SPULLEN EN VOER. VELE VERBAND ARTIKELEN EN MEDICATIE IS ER VIA DIEREN AMBULANCE PURMEREND WEER MEEGEGAAN. 


VOLGENDE WEEK ZAL IK PROBEREN DE BIJNA 900KG VOER DIE WE OOK NOG HEBBEN LIGGEN OOK NAAR MOERDIJK TE KRIJGEN. DE WEEK EROP KOMT ER EEN ENORM AANTAL HANDDOEKEN EN OOK DIE KUNNEN NU MOEITELOOS DIRECT NAAR SPANJE
WAT ZULLEN ZE DAAR WEER BLIJ ZIJN.



VELE GEBREIDE EN GENAAIDE HONDEN JASJES, DEKENS ETC ZITTEN BIJ DE VRACHT, NET OP TIJD WANT HET IS ER ZO KOUD. SUPER!
ALLEMAAL VRIENDELIJK BEDANKT
AUKJE VAN HEES

Het vuurwerk hebben we doorstaan, een vreselijke herrie, op 31/12 werd er van ’s morgens vroeg tot ’s nachts 02.00 uur zonder ophouden geknald. (Den Haag is daar berucht om). Mila was bang en werd afgeleid als ze haar behoefte wilde doen. Met haar staart tussen haar poten, oren plat trok ze me mee terug naar huis. Daarom ben ik die dag 3x met haar naar het strand geweest, zodat ze lekker kon uitrennen. Ik ben vroeg naar bed gegaan met een goed boek en naast me bleef ze redelijk rustig. Nieuwjaarsdag was ik ook al vroeg op het strand, het was uiteraard doodstil, we hebben genoten.

Ze is eindelijk zindelijk – op een klein ongelukje na. Ik heb een strak schema en daar zijn we nu alle twee aan gewend. De sneeuw vond ze fantastisch. Ze is erg vriendelijk, wil iedereen begroeten die blijft staan om haar te bewonderen. Op honden, vooral kleine, reageert ze goed. Op het strand als ze los loopt, speelt ze graag en omarmt de honden met haar kleine witte pootjes. Van grote honden moet ze nog steeds niets weten, ze blaft en loopt weg, terwijl de meeste toch goede lobbussen zijn. Ik leid haar af met haar bal (zie foto).

Ze kent mijn gewoontes inmiddels feilloos en reageert daar erg leuk op. Als ze ondeugend is, bijv. door met de kussens van de bank door het huis te sjouwen, terwijl ze weet dat het niet mag – kijkt ze me heel brutaal aan als ik ze terugleg en daagt me uit als afleidingsmanoeuvre om haar touw - het favoriet speeltje – te pakken. Ze komt met haar neus tegen mijn been stoten om te vragen of ik wil spelen.
Ze is rustig en gehoorzaam. Als ik aan het leren ben, zit ze het liefst op vensterbank (die erg breed is) en kijkt naar buiten. In de auto zit ze achter op de hoedenplank. Ze herkent de route naar het strand en begint enthousiast over de achterbank heen en weer te springen. Als ik naar mijn dochter ga, herkent ze de straat en trekt me haast van m’n sokken naar de voordeur.

Iedereen is dol op haar. Vooral op haar koppie en haar ogen en hoe ze op haar rug gaat liggen omdat ze over haar buik geaaid wil worden. Met haar oogjes dicht, knort ze haast van genoegen. Ik ben dolgelukkig met haar.

Hartelijke groet, Hannie

Het grote netwerk van vrijwilligers van Granada Padul is afhankelijk van donaties en giften.

Sinds oktober 2009 heb ik Lupa geadopteerd. Zij heeft mijn hart gestolen en heeft ervoor gezorgd dat ik onlangs een flinke donatie heb gedaan voor de bouw van de nieuwe opvang. Daarnaast ben ik ook een paar weken flink actief op Marktplaats geweest om allerlei spullen, van babymatrasje, dekens, bad/strandlakens, van voer tot tennisballen aan te schaffen voor het aankomende transport. Ook daaraan heb ik weer een flink bedrag besteed. Dat alles is voor het goede doel en uit een groot hart. Al mijn kasten heb ik leeg getrokken en alles wat maar enigszins weg kon, niet meer gebruikt werd heb ik naar Purmerend gebracht. Een afgeladen auto.
Alles voor Het Goede Doel; Granada Padul.

Lupa is de oorzaak van dit alles. Als ik toen niet voor dat koppie gevallen was …..
We zijn echte maatjes, ze heeft een boel geleerd, kan goed luisteren (als ze wil) en begrijpt gebarentaal. Spelen en wandelen is favoriet. Loslopen vindt ze helemaal niet leuk, dan weet ze niet goed waar ze naar toe moet. Aan de lijn geeft Lupa de koers aan en kent alle straatjes hier in de omgeving nu op haar duimpie. Ze weet goed de weg. Ze is blij als we de straat op gaan, maar is ook heel blij als we weer thuis zijn.
Dan is het nog even speelkwartier en ploft daarna tevreden in slaap.

Ik hoop dat veel adoptanten mijn voorbeeld zullen volgen en dat Aukje overstelpt wordt met giften en ook donaties. Het is echt heel hard nodig!!

Veel succes en alvast bedankt,

Sima

Poot van Lupa.

Sinds 16 november woont Nemo een blauw-schimmel Engelse Cocker Spaniel bij ons. Nemo voelt zich al helemaal thuis. Hij woont hier met nog 11 hondenvriendjes dus is nooit alleen, hierbij zijn nog 4 Engelse Cocker Spaniëls. Nemo vindt het heerlijk om te knuffelen en loopt de hele dag dicht bij mij in de buurt. Hij houdt van spelen met een bal en af en toe zijn jachtinstinct laten werken door de eendjes in het water te jagen. Nemo is bekend met Leishmania maar met de medicatie gaat het uitstekend en hij voelt zich heel goed. Nemo straalt, al is zijn uitdrukking soms verdrietig, maar dat komt meer door zijn oogjes. Het is echt wel een boefje en af en toe een mopperkont. Ik wil de mensen van GP heel zeer bedanken dat wij nu van deze knaap kunnen genieten en Nemo van een onbezorgd leventje hier in Nederland.


Een vriendelijke groet van Nico en Janna Steenbergen en een dikke knuffel van Nemo.

Tana kwam in Nederland aan op kerstavond, dus zij is ons kerstkind. Wij zijn dolblij met haar. De kleine rakker is lastig te fotograferen, maar hier dan toch een paar foto's.

Groetjes,
Allan, Luud en Tana.

Bobby is een aanwinst voor ons en een heel fijn kereltje die bij ons past. Hij maakt ons erg happy dus we zijn jullie erg dankbaar dat we hem hebben mogen adopteren. En wat we nog waren vergeten: Bobby heeft nu al een aantal vriendjes in de buurt Chico ( maltezer 8 jaar van mijn moeder) ze zien elkaar minstens 3 keer in de week. Pluk ( 1 jaar) en Jippe ( 7 jaar beiden Jack russels ) Dikke maatjes, ze zien elkaar minstens 1 keer per week. En Vlokje ons Dwerg konijntje is ook een dagelijkse speel kameraad van Bobby.Nou dat is toch bijna een adresboekje vol.

groetjes Ruud en Jana Simons

Mazzel slaapt met zijn vriend Spike op de bank,speelt nalopertje met Bijou de kater,en geniet van zijn bot op zijn kussen. Het is alleen jammer voor Mazzel dat hij last heeft van epileptische aanvallen.
Hij krijgt nu medicatie waardoor de aanvallen een stuk minder zijn.

Even een berichtje over Manu. Het gaat heel goed met hem. Hierbij een paar foto's.
Liefs en pootje van Manu!
Ellen Sam

Diesel is nu ruim 6 weken bij ons. Volgens mij heeft hij het erg naar zijn zin. Onze kinderen zijn gek op hem en hij op hen!! Toen we Diesel 3 weken hadden, begon de Kerstvakantie. We hadden, al voor Diesel kwam het plan om de vakantie in Toscane door te brengen. Gelukkig was zijn paspoort al helemaal in orde en kon het manneke met ons mee op stap. Diesel is een echte globetrotter! Hij heeft met ons door Florence gelopen, achter Italiaanse herten aan gerend en eindeloos met andere honden gedold. Nu weer terug in Nederland geniet hij van de sneeuw en het rustige verkeer. En wat rent hij als hij los kan lopen!!!!!!
Ik geniet er elke keer van als ik hem zo zie dartelen en rennen.
Met veel groeten,
Davide

23 - 01- 2009: Op verzoek van de adoptanten stukje aangepast:
Alles gaat heel goed met ons meisje. Ze is ziek geweest en heeft ook een ontstoken teen gehad en dit is nu onder controle. Ze is levendig en luistert goed is ook zo goed als zindelijk, heeft maar 4 plasjes binnen gedaan de rest buiten. sneeuw is geweldig fietsers eng en vogels vreemd. Ze loopt goed mee aan de riem en in maart starten we met een curcus. De puppycurcus zat vol en nu gaan we de 7 maanden curcus volgen. Morgen mag ze op school komen van onze dochter Britt want iedereen is nieuwschierig naar haar en nu mag ze in de klas komen.

veel liefs andy cynthia britt en tiffany

Vandaag, een hele trieste dag, Jose Carlos, de president van Malaga, Protectora de Animales y Plantas, is niet meer. Vandaag, 12 Januari 2010, sliep hij zachtjes heen , een grote man, die zo belangrijk was voor deze dieren hier, is heen gegaan. We zullen hem missen ..... hij was een fijne man, een vriend, maar bovenal een vechter voor de dieren, samen hebben we 10 jaren lang lief en leed gedeeld, de ene keer zat ik erdoor, dan hij, en dan belden we of gingen even samen een babbeltje doen, en dan gingen we weer verder. Vaak midden in de nacht gingen we samen een hond redden, of vaak belde ie midden in de nacht om hulp voor een hond in gevaar....zovele hebben we gered....we stonden altijd voor elkaar klaar...
Hij heeft de nieuwe refugio Malaga uit de grond gestampt, en dit was zijn droom, die realiteit werd.Toen ik hem de laatste keer bezocht, zei hij:"'Fabke, mijn refugio is klaar, mijn hondjes zitten veilig,...ik wil niet gaan, maar moet, mijn werk zit er voorlopig op'' Samen hebben we duizenden honden en katten gered, samen hebben we het gasstation afgeschaft, hij was een sterke kracht, een man die door een hel ging om een leven van een dier te redden, niets was hem teveel.
Een hele grote vriend is weg....maar voor altijd in mijn hart en in dat van zovele dankbare dieren, die dank zij hem gered werden.

Rust zacht, lieve vriend, ik zal je vreselijk missen....
Fabienne

Soms zijn stoute hondjes onbedoeld heel erg grappig...............

Vanavond bereikte me het vreselijke nieuws dat de refugio onder het eerste pak sneeuw ligt!! Tja, wij maar mopperen als we de weg niet op kunnen in onze warme auto’s, de vele files.
Wij genieten van de enorme mooie plaatjes die we elkaar sturen van oa onze hondjes, om daarna weer lekker de warmte van onze warme huizen en genegenheid te zoeken. Tja, ik zal vannacht als ik niet slapen kan, zeker denken aan al die stumpers die in hun betonnen hokken liggen, dicht tegen elkaar aan. De betonnen hokken , zonder verwarming . Overal kruipt de wind en koude doorheen. Wat leven wij toch rijk!!! Wat maken wij ons toch druk om de totaal verkeerde zaken! Alles in het leven is o zo betrekkelijk!! Overleven doen we allemaal, maar wat heb ik een waanzinnig respect voor al diegene daar in dat verre Spanje die ook deze winter weer zullen trotseren . Zij rekenen op ons, zij geloven in ons. Ik ga nu naar de luchthaven de eerste hondjes van 2010 met veel warmte ontvangen. Dat er nog vele mogen volgen en het de laatste koude winter in deze refugio mag zijn. Help de nieuwe refugio een feit worden.


Heeft u kleding liggen voor de kleding actie mail dan naar Gisela of Aukje

Aukje van Hees

Uniek in Nederland: Actief opsporen van je huisdier met behulp van SMS en Internet! Animal-Alert helpt vermiste dieren zoeken met de modernste communicatiemiddelen zoals sms en email! Vermiste en gevonden huisdieren worden meteen op de kaart gezet met behulp van ¨Google-maps¨. AnimalAlert gaat samen met haar vrijwilligers en andere organisaties en websites actief speuren naar uw vermiste huisdier!

Website: http://www.animalalert.nl/

Wij zijn dringend op zoek naar vrijwilligers voor het zetten van internetadvertenties.

Heeft u interesse, dan kunt u contact opnemen met Patricia: ed.patricia@ziggo.nl
 

' s Morgens, bij onze aankomst in de refugio beleefden we een ware nachtmerrie. Door de hevige regenval stond het water tot aan de bovenrand van onze poort. Met geweld gutste het langs alle kieren naar buiten. De parking stond blank. Door de enorme waterdruk begaf plots de sluiting van onze poort; een ware dijkbreuk. Een zondvloed brak los en sleurde ons materiaal mee naar buiten. Kooien,hondenbedjes, stoelen, onze zakken eten, en alle materiaal wat aan onze ingang stond, werd door de enorme kracht van het water honderden meters meegesleurd, tot op de rijweg. Een kolkende modderstroom met gevaarlijk grote
stenen erin veroorzaakte een ware ravage.

Onze grootste angst ! Hoe is het met onze honden ! Met opluchting zagen we dat er bij hen alles redelijk OK was. Ze waren druipnat en allen doorkilt van de koude,de pupjes gaan niet goed, de gietende regen maakt het ons niet makkelijk en onze mogelijkheden zijn beperkt. De honden klapperen van de koude en van hun natte vacht die al dagen niet meer opdroogt...Het water gutst van de berg naar beneden,maar ging gelukkig, richting ingang refugio. Marc zijn auto stond daar geparkeerd, ondergelopen tot aan de zittingen van de zetels....

Hier volgt een filmpje. Het ergste was toen reeds voorbij. Het waterniveau was toen reeds een halve meter gezakt. Tijd om de schade op te nemen...



Met man en macht ons materiaal terug binnenhalen. Enkele ramptoeristen waren reeds "gratis" hondenmandjes en transportkooien aan het inladen... De aasgieren mochten alles netjes teruggeven "Ho,
sorry,we dachten dat het bij het vuilnis stond..."

De schade is verschrikkelijk. Heel wat eten is door de modderstroom onbruikbaar geworden. In de eerste container-cabine stond het water 50 cm hoog. Vele dingen die mensen ons geschonken hebben om te
verkopen op de bric-a-brac markt zijn helaas onbruikbaar geworden. Vele ingezamelde hondenjasjes en dekens dienen gewassen te worden en door de aanhoudende regen is het moeilijk om iets te drogen....

Donderdag, 7 januari 2010, een dag die we liefst vergeten. Morgen gaan we er terug tegenaan... het belangrijkste is dat onze hondjes gered blijven, .... we hopen dat we vlug weer het zonnetje zien schijnen,...

HIERBIJ EEN FOTO VAN SAPHIRO MET ONZE MINI YORK DAAN.
EN GELOOF ME DAANTJE IS DE BAAS, SAPHIRO HEEFT GELEERD OP ZIJN TENEN TE LOPEN

Lupa en Pierik, de kat......

Lieve mensen van Granada Padul,

Even een update-je van mij, Icaro (gelukshondje van mei 2009). Ik ben voor het eerst samen met mijn grote vriendin Pukkie van 15 naar de trimsalon geweest. Mijn baasje mag mij drie maanden niet meer brengen, maar ik weet niet waarom. Ik ben heel lief geweest tijdens het wassen en knippen. Met nagels knippen heb ik maar 1 keer gebeten. En ik heb Pukkie verdedigd toen zij geknipt moest worden, want ze is heel bang en vindt de kapper helemaal niet leuk. Dus ben ik heel hard gaan blaffen en loeien naar de kapsters en heb dat vol gehouden tot mijn vrouwtje ons weer kwam halen. Oh en ik heb nog wat andere honden aan het blaffen gemaakt en ik heb een mooie plas gedaan, midden in de salon. Waarom weet ik niet, want thuis doe ik dat nooit, maar misschien vonden ze dat niet zo leuk. Mijn vrouwtje kwam ons halen en toen zei de trimster: "Ik heb nog nooit zo'n druk hondje meegemaakt! Wanneer komt u weer?" Toen zei mijn vrouwtje: "Over een maand of drie." En toen zei de trimster: "Dat is mooi, want hier moet ik wel drie maanden van bij komen."

Ik heb ook een hele mooie jas gekregen. Dat was wel nodig, want mijn vrouwtje had al mijn haren eraf laten scheren. Pukkie had al een jasje en nu heb ik er ook eentje. een grijze, die mooi bij mijn vachtje kleurt en een mooie kraag heeft. Ook ben ik heel dapper geweest tijdens de feestdagen. Ik heb mensen zien slepen met bomen, maar mijn baasjes durfden het nog niet aan met mij in huis, want ik heb geprobeerd om een telefoonoplader en de bril van mijn baasje op te eten. Dat is niet helemaal gelukt, maar de poten waren wel mooi krom en kaal geworden. En de lader doet het niet meer. Toen waren mijn baasjes wel een beetje boos op mij. Raar toch? Pukkie is heel bang voor vuurwerk en onweer, dus mijn baasjes waren bang dat ik ook zo angstig zou zijn, maar ik ben tussen twee vrouwtjeskatten en Pukkie de man in huis, dus ik ben superstoer geweest! Ik heb voor het raam gekeken en heel braaf niet geblaft, want dat vindt mijn baasje niet zo leuk.

Ik heb me heel erg vermaakt in de sneeuw. De eerste dag vond ik het heel raar, want toen ik 's avonds buiten was, lag er niks en toen ik 's morgens uitgelaten werd lag er raar koud, wit spul op de grond dat aan mijn pootjes bleef plakken. Eerst probeerde ik het op te eten, maar daarna ontdekte ik dat sneeuwballen leuk zijn en dat je geweldig kunt schuiven en graven in de sneeuw. Pukkie probeerde mee te spelen, zoals ze thuis ook doet, maar ze is te snel moe en kan mij natuurlijk niet bijhouden. Thuis speel ik veel met de jongste kat, Shiloh. De oudste, Kitty, is 13 en chagrijnig, maar Shiloh houdt net als ik van rennen en spelen. Later deze week moet Shiloh onder het mes en mijn baasjes vinden het heel spannend hoe ik daarmee om zal gaan.

Mijn baasjes sluiten een foto bij, genomen na een uurtje rennen en spelen van 2 beste vriendjes!

Een pootje van Icaro, geadopteerd door Bert en Bronja Hoffschlag in
Rotterdam.

Even een verslag van Chico, was eerst Charl(ot).Chico kwam op 26 oktober bij ons. Hij heeft lekker op weg naar huis op de achterbank liggen slapen met zijn koppie op schoot bij onze jongste zoon.Dinsdag de hele dag in huis geplast en gepoept, maar vanaf woensdag heeft hij alles keurig buiten gedaan op het gras,nooit meer iets op straat gedaan, zelfs nu met de sneeuw wist hij het gras te vinden. Nog wel een tijdje ons 's nachts wakker gemaakt omdat hij moest poepen en ook nog een tijdje regelmatig in huis gedaan, maar dit kwam omdat hij een parasiet in zijn darmen had, toen dat na twee kuurtjes over was ging het allemaal goed. Dus perfect.
Het is verder een hele lieve hond, heel aanhankelijk, lief voor kinderen, natuurlijk nog wat onstuimig maar ja dat hoort bij de leeftijd, hij zal nu zo'n 7 maanden zijn. Dus in huis soms ook wat dwars, maar ook dat is de leeftijd. Pakt nu geen schoenen meer, wel sokken of handschoenen als hij ze te pakken kan krijgen. En natuurlijk handdoeken en pannenlappen, vaatdoekjes enz.van het aanrecht. En uiteraard alles wat aan eten onder snuit bereik staat voor hem, dus op het aanrecht, van de tafel. Als de cavia's wat krijgen, maakt niet uit wat paprika, broccoli, komkommer, Chico is er als de kippen bij om ook wat te krijgen.

In het bos hier vlakbij kan hij nu ook lekker los rennen, hij blijft wel in de buurt, vliegt wel achter andere honden aan en heeft dan zijn oortjes wat voor de show, maar uiteindelijk komt hij wel terug en dat gaat toch steeds sneller. Het is gewoon een leuke hond, voor iedereen, vindt alles leuk en interessant, iedereen (tenzij ze een hekel aan honden hebben) vindt hem ook leuk. Hierbij wat foto's van afgelopen zondag, lekker in de sneeuw wat hij geweldig vindt. Ook nog een foto van zijn meest favoriete plekje, hier nog wat aan het stoeien, maar hij ligt er ook rustig te slapen. En onze zoon vindt dat erg leuk.


Groeten fam Danhof

Alles goed met Siepie, hij past zich snel aan, we zijn nog steeds heel blij met hem. Het is natuurlijk een kleine kwajongen maar hij is ontzettend lief, heeft zelfs vriendschap gesloten met onze terroristische kat. Dat is nog geen hond gelukt! Hij is alleen erg bang als je in de buurt van z'n verdwenen staart komt dan wordt ie erg bang en bijterig, maar dat vinden we niet erg hoor. Met veel liefde en zorg gaat dat ook wel over en anders maar niet.

groetjes, Barend en Marleen

Wij willen even laten weten hoe het met Ukki (in haar vorige leven Kitty 272)gaat: Ukki is sinds 24 december bij ons. In het begin was ze wat bang en onzeker, nu al is ze aanhankelijk en dol op stoeien met Luna, onze hond uit Bosnië die inmiddels 6 weken bij ons is. Ze is echt superlief, heel erg gericht op mensen, zindelijk en vrolijk.
Ze geniet erg van de sneeuw, hoewel ze er soms bijna in verdwijnt met haar 28 cm.Slapen bij de verwarming is haar tweede hobby. We zijn heel erg blij met haar en we hopen dit ‘stelletje ongeregeld’ nog jaren om ons heen te hebben.

Groetjes van

Klaas, Marleen, Lotte, Lars
Luna en Ukki