vrijdag 30 oktober 2009

happy halloween

Eva en haar fietsmandje

 Eva , één van de gelukshondjes van juli 2009, vindt het strand geweldig! Voorop in de fietsmand vindt ze ook erg leuk, dat gaat heel goed. En binnen gaat ze er ook gewoon in liggen, zoals de foto's bewijzen.

woensdag 28 oktober 2009

De reis van Dirkje Plantinga & Michiel de Ruiter naar Granada Padul

Hieronder volgt het verslag van de reis naar de refugio die Dirkje Plantinga en Michiel de Ruiter onlangs hebben gemaakt. Bij deze willen wij hen nogmaals enorm bedanken voor hun grandioze inzet, op veel gebieden. Dat ze hun hart volgen, mag duidelijk zijn, zeker als u het indrukwekkende verslag van ze leest.....

Laden voor GranadaPadul op 6 oktober. In de garage van Maureen in Smilde lag 1400 kg hoogwaardig hondenvoer te wachten. Geschonken door Mars Zoetwaren. Een prachtig gebaar, maar het moest vervoerd naar de refugio in Padul. Wij huurden een Mercedes Sprinter met 11 m3 laadruimte en laadden het voer in de auto. Thuis waren er in onze garage nog veel benches gebracht, waarin de honden uit Padul bij Granada van Malaga naar Brussel of Schiphol worden ingevlogen, verder waterbadjes voor verkoeling in de zomer, twee fietsen voor Jesus en Ana, een tractor van Maureen voor Lorenzo, de jongste zoon, veel plastic zakken met dekens en ander textiel om de honden in de refugio de koude winter te laten doorkomen.

De bestelbus was propvol en óverladen met, we vermoedden zo’n 200 kg.De 7e oktober zijn we op reis gegaan. Niki en Rafa (in Spanje Zipi en Zape geheten naar 2 kinderkomieken) lieten we in de vertrouwde handen van Maureen achter. De banden waren opgepompt naar de maximaal toegelaten 4,5 bar. Voorzichtig rijden, zeker in de bochten. We deden de 2400 km in 3 dagen.

De eerste dag overnachten we in Alençon, de tweede in Burgos. Je moet van zo’n reis een feestje maken, anders is het afzien, tenzij je een ervaren vrachtwagenchauffeur bent. Eten in een bruin eetcafé naast de prachtige stadspoort en de kathedraal in Burgos is voor ons zo’n feestje. Niks deftige gedekte tafels. Gewoon tussen de bier- of wijn drinkende mensen voor een paar euro een eenvoudige, maar toch smakelijke hap eten en kletsen over wat je motiveert om wat voor de honden te doen.

De derde dag heten Jeremy en Sophie van ons heerlijke B&B in El Puntal (Padul) ons van harte welkom. Vanuit onze slaapkamer zien we heuvelopwaarts de refugio liggen. Amper 1500 meter weg.

Bellen en mobiel mailen leverde een afspraak op met Jesus om 11.00 u op de volgende morgen, zaterdag. De nieuw te bouwen refugio, waar het voer naar toe moest, ligt in de gemeente Monachil vlakbij Granada. De huidige refugio zal op een gegeven ogenblik moeten sluiten van de niet meewerkende gemeente.

Jesus nam het stuur over toen na Monachil het asfalt ophield en een hard zand-/grindpad begon. Kuilen, bochten, smalle stukken, steile stukken en dat met een ‘overloaded’ bestelbus. Een krachtpatser, die Mercedes Sprinter. Hij bracht ons naar een volledig omheind terrasvormig terrein, waar twee gebouwen stonden. Het gebouw, een grote opslagruimte, het kleinere er tegen aan de kliniek, nog niet afgebouwd. Met de broer van Jesus en diens vrienden was de lading snel gelost.

Wat een uitzicht over het heel diep liggende Granada zo van boven en wat een rust. Jesus schetste uit zijn hoofd de verdere bouwplannen. Riolering eind oktober, dan de houten delen voor een houten huis voor Gloria, één van de permanente medewerkers van de refugio, in elkaar zetten. De hondenhokken zouden daarna langs de lage kant van de omheining gebouwd worden, natuurlijk met een dak erboven, dat wat ze nu missen. Dan de kliniek afbouwen en uiteindelijk een huisje voor Jesus en Ana en kinderen met een ruimte voor vrijwilligers. Jesus en Ana hebben het terrein voor 40 jaar. Deze gemeente, Jesus werkt er, werkt positief mee.
Maar ca € 50.000,- (dat bedrag is maar een gok) aan kosten voor de bouw, liggen niet op de plank. We zullen eens bekijken of we Aukje en haar Granada-Padulteam kunnen helpen om daarvoor leuke plannetjes te maken.
Na het uitladen eten we met Jesus heerlijke migas, een typisch Andalusisch gerecht, waarvan we het recept en het meel van Jesus cadeau kregen bij onze terugrit. We spraken af om op zondag in Granada met Ana en Jesus te ‘comer, beber y hablar’ (eten, drinken en kletsen) en om tijdens een week verblijf wat te helpen in de refugio. De werkdagen daarna zitten we tot ca 14.00 uur in schoolbankjes van een taalschool (Mester) om beter Spaans te leren spreken. De uiterst grammaticale aanpak leek wel wat ouderwets, maar paste ons wel.
Grammatica en conversatie, twee leraren, de ene, Elena, heel goed, de andere, Jesus (de naam komt meer voor), maakte zich er wat te gemakkelijk van af en sprak Andaluciaans binnensmonds. Probeer dan maar eens Spaans te verstaan.

Eén middag maakten we met de school en de leerlingen een wandeling door Granada. Een gekke gewaarwording nu met zo’n groep jonge pubers te lopen, als je zelf in het onderwijs hebt gewerkt, maar al een paar jaar geleden bent gestopt. Op de school ontmoetten we leerlingen van verschillende nationaliteiten. Velen waren geïnteresseerd in wat dat 60+-koppel met honden deed. Een meisje uit Lübeck wilde wel één dag in het weekend tot eind december vrijwilligerswerk in de refugio doen, we hebben haar zaterdag meegenomen om kennis te maken met het werk en de honden. Een idee om van tijd tot tijd ook eens Nederlandse jeugd te werven, die hun handen uit de mouwen willen steken voor de honden of voor de bouw van de nieuwe refugio. Wij hebben ervaren dat er genoeg jongeren zijn, die wat studie Spaans, wat cultuur en vrijwilligerswerk op eigen kosten gedurende enkele maanden willen combineren.

De andere middagen was het na de lessen even lunchen en dan terug naar Padul, zo’n 18 km ten zuiden van Granada, om vervolgens van 16.00 uur tot ca.20.00 uur (het werd dan snel donker) met de honden in de refugio te spelen, poep op te ruimen en foto’s te maken, zelf of met één van de Spaanse vrijwilligers, Rocio en Adam.

Ana en Rocio mailden hun foto’s al snel naar Nederland en wij kregen steeds de stand van de adopties door. We sprongen een gat in de lucht, toen de lieve Lupita, niet moeders mooiste, maar een ontroerend scharminkeltje, ook gereserveerd werd. Nu nog die lieve oudjes Baale en Duque, Flora, Joachim, Roberto en Monty en Campeon.

Soms hadden we geen tijd voor avondeten na 20.00 u in een restaurantje in Granada, omdat we huiswerk moesten maken, één keer wel zeker 2 ½ uur achtereen. De tapasbar van ‘La Cantina de Manuel in Padul was dan onze schrijftafel en met een tapa in de ene en een glas Rioja in de andere hand maakten we vele invuloefeningen om meer grip te krijgen op de vele Spaanse vervoegingen van de werkwoorden. Wat Latijn en Frans helpen hierbij.

De terugreis verliep wat anders. De drie extra dagen konden we niet naar eigen goeddunken besteden, omdat we instemden met de vraag twee honden mee te nemen. De benches werden in het laadruim vastgemaakt, maar Nira heeft er maar heel kort ingezeten. Ze was bang en op de schoot van Dirkje is zij zich al heel snel prettiger gaan voelen. Een poosje later hebben we toen ook Apollo in de cabine gehaald. Hij zat tussen ons in. De bedden in de hotels vonden zij ook een heerlijke, nieuwe ervaring. Heel wat anders dan slapen bij de honden in de refugio. Dat heet verwennen, maar als je merkt dat de dieren zich dan goed en veilig gaan voelen, dan stap je daar over heen. In Antwerpen hebben we Nira afgegeven en ’s avonds de 20ste oktober in Hoorn Apollo. Beide honden krijgen lieve baasjes en een heel goed thuis.

Bij aankomst hoorden we dat er opnieuw voer staat in de garage in Smilde, nu liefst een dubbele hoeveelheid. In één keer zal dat niet met een Mercedes Sprinter mee kunnen. We denken er over na. Opnieuw een weekje Spaanse les, ondergedompeld worden in de taal, zal onze spreekvaardigheid beslist positief beïnvloeden, dus nog eens heen en weer is een optie.

En het allerbelangrijkste, het helpen van die dieren, dat doel, dat motiveert, daar draait alles om.

Dirkje Plantinga
Michiel de Ruiter
zaterdag 24 oktober 2009

Opoe



deze lieve oogjes worden weer bruin......

11 NOVEMBER IS DE DAG
 DAT JE LICHTJE WEER BRANDEN MAG.

IK BEN DEGENE DIE LEKKER
ONDER ZIJN KIN GEKRIEBELD WORDT.

Geboren in het warme Spanje als prachtige cocker. Al snel bleek dat mijn leventje beperkt was. Een touw van 1,5 meter op een patio was mijn leven. Vele jaren heb ik daar overleefd. Lopen kon ik bijna niet.Geen ruimte, en ook mijn nagels lagen als een krul onder mijn pootjes. Tot de dag dat Fabienne mij heeft weggehaald.Wat een vooruitgang!Een prachtig hok in de refugio en later bij iemand te gast.Ik was inmiddels ruim 7 jaar. Aukje werd gebeld en ja...ik mocht naar huis! Wat een vreugde op de luchthaven van Rotterdam.

Ik was van plan om alles een keer te gaan proberen in de vrije wereld en heb zelfs de krant nog gehaald vorig jaar, omdat ze mij "de chocolade hond van Purmerend" noemden, en reken maar dat ik genoten heb van mijn vrijheid. Ben zelfs nog in de honden chocolade gezet door Total benzine station omdat ik daar regelmatig chocolade heb gestolen.

Veel dingen gedaan: op vakantie geweest naar Frankrijk, heel veel gezwommen in zee en een groot meer,alle sloten in het bos ken ik ,totdat mijn licht uit ging!!! Volkomen donker/mistig is het. Zie niks meer........

Gelukkig blijkt het staar te zijn en vlieg ik samen met Aukje terug naar mijn redder, Fabienne, waar ik 11 november, jajaja, de dag dat alle lichtjes aangestoken worden ivm Sint Maarten,mijn eerste behandeling ga krijgen om weer te kunnen gaan zien. Het voelt alsof mijn lichtjes ook weer aangestoken gaan worden, wat ben ik blij. Ik kan nl helemaal niet leven met deze situatie, huil veel en ben echt de weg kwijt.

Iedereen zal ik op de hoogte houden van mijn herstel en ik wil jullie straks allemaal met eigen ogen ontmoeten op de volgende Padul dag!
Een stevige poot

ps duim voor me!!!
Opoe.

( in Spanje bekend als Leonardo)

Bofkontjes

Alvast 2 bofkontjes, op weg naar huis, met de familie Plantinga.
Spoedig meer over hun reis!

Storm (deel 2)

Weet u nog, Storm ?
We kregen weer heerlijke foto's van hem binnen.

woensdag 21 oktober 2009

Jayden ( was Maximo)

Hallo vriendjes en vriendinnetjes

Hier eens even een berichtje van mij (Jayden) uit het mooie Leeuwarden. Ben eindelijk helemaal thuis,jongejonge wat was dat even wennen zeg,alles heeeel anders als in het warme Spanje.
Ben me toch wel helemaal rotgeschrokken hoor,toen ze me in de bench deden en dat ik in een heel groot ding,bleek een vliegtuig te zijn,schoven.Wat een lawaai is dat,we wisten niet wat dat was en wat er ging gebeuren.Na een paar uurtjes te hebben gevlogen stond in één keer alles stil en geen lawaai meer.(bleek dat we waren geland).

Na een tijdje mochten we met Aukje mee en die vertelde ons dat onze nieuwe baasjes al stonden te wachten,snapte er niks van maar goed. Eindeijk werd de bench opengemaakt en zat daar een vrouwtje op haar knieen tegen me te praten,waarover weet ik niet want toen kwam ik bij een ding met vier wielen en daar werd ik ingetild en dat vrouwtje ging ook daar in,werd toen de achterdeur dicht gedaan en gingen we weer rijden.Op naar Leeuwarden met een tussenstop waar ik wat lekkers kreeg en wat drinken.

Toen ik daar aankwam en ze de deur open deden schrok ik wel even hoor,er waren nog meer honden daar, die gelijk mij kwamen te begroeten,was natuurlijk eerst wel wat bang. Ook lopen er daar nog poezen en konijntjes waar ik de volgende dag in kontakt mee kwam. met de ziel onder de arm. Maar ik moest eerst wel wennen hoor aan alles, heb zoals ze hier zeggen eerst met de ziel onder de armen gelopen.

Maar nu,een paar weekjes verder is de beer los,ik luister als het mij uitkomt,maar ach ze kunnen me altijd paaien als ik wat lekkers krijg he,want daarvoor doe ik alles.En dat weten ze ook.Heb geweldige vriendjes hier en een klein vriendinnetje dat is echt mijn maatje.We zijn altijd samen aan het spelen. Begin door te krijgen dat ik buiten moet plassen ,poepen doe ik daar zowiezo wel.

En verder gaat het nu heel goed.Ik zit echt lekker in mijn vel.We gaan veel weg,ook vaak naar het strand en een recreatieruimte waar een strand is apart voor honden. Helemaal geweldig daar,begin het water ook leuk te vinden,net zoals lekker graven in het zand.Weet je wat het leuke is? Daar is altijd wel iemand die met me gaat spelen.

Ook eet ik nu heel goed,wat eerst een drama was,maar de dierenarts zei dat het wel goed zou komen,en tot zover gaat dat ook helemaal uitkomen.Ben in die 5 weken ongeveer 12 kilo gegroeid en dat is natuurlijk helemaal geweldig he.Ga nu binnenkort ook naar school,vrouwtje zegt dat ik oostindisch doof ben,wat dat is weet ik niet hoor,ik luister heus wel als ze een koekje of iets anders lekkers hebben,als ze dan zeggen zit of af,dan doe ik dat heus wel. Dus dit was weer eens een berichtje van mij,en binnenkort horen jullie wel van me hoe ik het doe op school.

Een hele dikke lebber van mij en o ja, de groetjes van al mijn baasjes

donderdag 15 oktober 2009

Kika

Ook met Kika, gelukshondje van juni 2009, gaat het helemaal goed.De rolstoel is voor haar "the best place to be",want daar is het baasje immers áltijd, en je kunt er op zitten, springen en knuffelen.

Maco (was Marco)

Ook Maco maakt het goed. Hier een gedeelte uit het verslag van deze gelukshond van september 2009:

Maco is een rustig rakkertje, met op zijn tijd een goeie ondeugende bui! Wij zijn nog steeds verliefd en super gek op en met hem en volgens mij is dat zeker wederzijds! Maco speelt met van alles, van de kleinste chihuahua tot de grootste bull mastif die er is, en als hij niet wil spelen gaat hij rustig zijn eigen gangetje. Hij kan in huis zichzelf ook rustig vermaken met een kauwbotje of een knuffel of een touwbotje, is al goed gewend aan de bench en leert het woord "plaats" al aardig. We hebben wel gemerkt dat Maco een super jager is, hij had gisteren bijna een muis te pakken !! hahaha! Hij kan netjes naast lopen, bij elke stoep wachten we even en gaat hij, nu al bijna een week, vanzelf zitten en hoef ik het bijna niet meer te zeggen, knap he!

Gisteren nog met hem naar de dierenarts geweest voor een check-up, die vonden hem ook helemaalgeweldig, het is gewoon ook een schat en hij is helemaal gezond!Verder vind ik dat het gewoon super gaat in zo een korte tijd, het is een lekkere knuffel die graag op schoot komt.

Celeste

Wij ontvingen een mail over Celeste, één van de gelukshondjes van september 2009. Hier volgt een stukje over Celeste en haar vriendje Nelson:

I can tell you now that she is happy and Nelson and Celeste love each other. Celeste sleeps well and has a big appetite. She eats her food and then she tries to eat Nelson’s. At the moment we are trying to train her to do her poo-poo on the grass and not on the patio or path ways. Her favourite place to poo at the moment seems to be the borders of the pool. She is only a baby, isnt’she???

MARS (vervolg)


Zoals u ziet, zit er ook kattenvoer tussen de vele pallets hondenvoer voor onze honden in Padul. Padul helpt ook de katten daar, maar ze worden niet aangeboden ter adoptie. Des te geweldiger is het dat we nu ook kattenvoer erbij hebben gekregen om ook de vele hongerige kattenmaagjes daar te vullen. We kunnen niet genoeg bedanken voor deze enorme gift!

Spaanse zwerfkatjes.......

woensdag 14 oktober 2009

Indi ( was Jack)

Klik op INDI voor een slideshow.



We hebben een tijdje op ons laten wachten, maar nu maak ik toch eventjes tijd voor jullie!
De reis van Schiphol naar Roermond:

Indi zag een klep van een auto opengaan en ging achterin liggen, en hij heeft de hele reis van 2 ½ uur alleen maar geslapen! Na aankomst thuis even plassen en poepen, binnen even alles besnuffelen en toen weer lekker op zijn dikke kussen liggen en slapen! O ja, gedronken heeft hij ook nog en wat koekjes gegeten, voor de rest wilde hij niets. En ’s morgens weer heerlijk fit en nieuwsgierig als wat!

Wauw wat hebben wij een geweldig lieve, aanhankelijke, waakzame, uitdagende en Dankbare hond!! Indi komt ons bedanken als hij eten heeft gehad, dan moet hij eventjes kopjes komen geven! En als we niet reageren dan blijft hij ons volgen tot we hem aandacht hebben gegeven. Overal waar we lopen, loopt Indi ook! Hij is er verzot op om achter balletjes aan te rennen, maar helaas na een paar keer laat hij ze vallen in het hoge gras en dan kunnen wij gaan zoeken. Hahahaa! Zo zijn we dus al drie ballen kwijt geraakt.

Hij kan rennen als een speer, voornamelijk achter katten aan!Konijnen zijn we tijdens de wandeling nog niet tegen gekomen. Maar we hebben er twee in de tuin in een mooi hok: Harley & Davidson. De eerste paar dagen kroop hij het liefste in het hok. Maar met een beetje stem is het al snel duidelijk. En dan is het ook goed! Nu wil hij dagelijks even checken bij ze en dan is het oké. Indi is een zeer slimme hond en luistert perfect. 1 vingerknip is genoeg om hem te doen stoppen. Maakt niets uit wat hij in het oogveld heeft. Hij komt daarna meteen terug! En zodoende durven we hem ook lekker los te laten lopen overal. Zijn behoeften heeft hij nog geen enkele keer binnen gedaan! Hij wacht netjes tot hij losgelaten wordt en dan gaat hij helemaal los.Wat een kanjer is het!

En als we ’s morgens beneden komen, dan kwispelt hij zo hard dat zijn hele kont op en neer gaat!Hij blaft bijna niet en piept niet en hij is helemaal happy de peppy!En dat zijn wij met hem!Ik heb nog nooit zo’n dankbare hond gezien die dat als karakter in zich heeft! We zijn één en al lof! Mijn man Frits is hem steeds aan’t uitdagen omdat hij zoveel slaapt. Haha!Mijn stiefzoon Bob is ook helemaal weg van hem. En onze dochter Jill heb ik nog nooit zo happy gezien. Ze heeft twaalf jaar lang last gehad van allergieën en dus was een hond onmogelijk. Nu een jaar later en een jaar glutenvrij eten zijn alle allergieën weg foetsie verdwenen. En durven wij eindelijk een hond te nemen. Dus al met al is de familie Hoogmans helemaal in de wolken met onze Indi!!

Ik maak elke middag een wandeling van 1 á 1 ½ uur. Héérlijk ! En zo kan ik nog uren door typen over een hond die we nog niet eens twee weken hebben! Maar we houden jullie zeker op de hoogte over wat hij allemaal uitspookt! Botjes begraven, daar is hij ook erg goed in trouwens! Hihi.

En ook nog héééél véééél dank aan Ana en Jesus, voor de perfecte verzorging van, voor hun Jack! Ik doe mijn petje af, want we merken hoeveel liefde Jack van hun gehad heeft. Dank, dank en nog eens dank!!
Heel veel groetjes van een erg blij gezin.
dinsdag 13 oktober 2009

MARS did it again!!

Opnieuw een zeer gulle gift van MARS NEDERLAND. We kregen nogmaals vele pallets voer voor de honden van Granada Padul! Wat geweldig!

Wij bedanken MARS NEDERLAND enorm voor dit hartverwarmende gebaar.

Fibi

Ook met FIBI, één van de gelukshondjes van augustus 2009 gaat het heel goed.


maandag 12 oktober 2009

Me and my dog

zondag 11 oktober 2009

Bericht van Ana en Jesus

Yesterday,  family Plantinga has arrived in Granada and today we unloaded the van, much food for the dogs and gifts, all in Padul happy. Thank you very much Plantinga's family and all the people of Holland for their donations to Padul.

Jesus and Ana

Meer nieuws van Orejitas and friends


Het gaat zo goed met ze, je kan ook zo goed merken dat Anna en Jesus zo liefdevol met de honden omgaan, geweldig gewoon. Vanmorgen liepen we in het bos en op een gegeven moment kwam er een wat opdringerige rotweiler, want die ruikt Zahra natuurlijk, en Zahra piepte. Je had Orejitas moeten zien: niks stram, hij verdedigde haar met een ongekende felheid ,waar zelfs die rotweiler onder de indruk van was.Goed he, hij gaat nu steeds mee naar buiten ,op zijn tempo , maar loopt toch het hele bos door , laat sporen achter en ligt nu bij mijn voeten zie de foto. Is hij niet goed !!!!!!
Groetjes Marianne



donderdag 8 oktober 2009

DOORBRAAK IN LOS BARIOS DODENSTATION !!!!!


Granada Padul is vreselijk blij met dit geweldige nieuws!
Fabienne, gefeliciteerd!
Aukje van Hees

Beste Allemaal,
Het heeft jaren en jaren geduurd,het heeft ons heel wat slapeloze nachten bezorgd, het heeft een stukje van mijn leven mee geschept, het was bloed en tranen zweten, maar we zijn er eindelijk !!!!

Eergisteren hadden we een langdurig onderhoud met de eigenaar van het meest beruchte en gevreesde dodenstation in omstreken, LOS BARIOS PERRERA. De beelden en ervaringen staan op menig mens geheugen geprint. Duizenden honden vonden er de dood, anderen gingen ongecontroleerd de wereld in. "Dieren in nesten" maakte er een programma over, heel wat mensen weten en kennen de ellende van LOS BARIOS,en de nog zovele anderen dodenstations. Er is nog heel wat werk aan de winkel,maar de eerste stap is gezet!!!We krijgen de controle over de perrera!

Vandaag werd ons een sleutel en een toelating overhandigd,en vanaf vandaag wordt er hier geen honger en dorst meer geleden,vanaf vandaag zullen we geen kleintjes meer zien vermoord worden door grotere, geen pupjes meer zien sterven in hun eigen vuil. Zij blijven een perrera, een dodenstation, maar tolereren dus dat wij de honden en katten eten en drinken geven, van een dierenarts voorzien,indien nodig, en we gaan trachten om zo weinig mogelijk honden te moeten laten inslapen,we krijgen in plaats van 10 dagen, 21 dagen levensduur van een binnen gebrachte hond, dat geeft ons tijd om voor ieder leven te vechten, we zullen niet altijd winnen, maar daar gaan we wel naartoe, langzaam maar zeker....

Dit is eigenlijk heel emotioneel nieuws, maar aan de andere kant, hoe kan het toch, dat een mens moet vechten voor dit, in 2009, concentratiekampen voor dieren....met de dood tot gevolg.....

Als alle perreras zouden mee werken aan ons sterilsatieproject, en als elke gesteriliseerde hond geadopteerd kunnen worden, was het dodental van onze viervoeters straks met meer dan de helft verminderd!Maar dodenstations verdienen teveel aan de dode honden,de levenden,het is een business waar veel geld mee gemoeid is en daar komt geen mens tussen. Het is hun maffia, hun winkeltje,ook al zijn het waardevolle persoonlijkheden, die dagelijks hun pionnen zijn.

Dankbaar ben ik de eigenaar van Los Barios, hij toont zich van een andere kant, hij werkt met ons mee, en dat is een grote stap,het leven in dit dodenstation zal er vanaf vandaag anders gaan uitzien.Hier werken we nu aan een plan hoe we dit gaan aanpakken.Langzaam maar zeker zal dit zo gevreesde dodenstation een andere koers gaan varen....

Fabienne

Aankomst Diesel (was Virgil) 4-10-2009

Een prachtige Granada Padul slinger


De adoptanten van Rozie (rocio) zijn zeer creatief geweest en hebben ter ere van het éénjarig bestaan van Granada Padul een prachtige slinger gemaakt.


Heel erg bedankt!
Vandaag hangen wij 'm graag op!


woensdag 7 oktober 2009

Orejitas, Zahra (was Stella) en Pepe


OREJITAS,  PEPE en  ZAHRA, 3 honden van Granada Padul, nu samen in Nederland!
Dit is hun leven!


dinsdag 6 oktober 2009

Vervolg Orejitas

Marianne houdt ons goed op de hoogte omtrent Orejitas. Binnenkort nog meer foto"s, nu alvast een verhaal...



Even een berichtje over de aankomst van Orejitas. Hij is zo mooi en lief. Toen hij net uit zijn kooi kwam keek hij wel even erg aarzelend zo van waar ben ik nu weer terecht gekomen. Hij is zo zacht en oud, en zoooooooo welkom!!!!!!!!!

Het was een hele toer met hem en Armand, die alleen maar blij liep te doen en overal tegenaan wilde plassen, maar ook los wilde. Je had ons moeten zien, het heeft een hele tijd geduurd voor we bij de auto waren.Orejitas zo schommelend naast ons, alles willen ruiken en overal waar Armand plaste moest zijn plas overheen, en ook tegen alles aan wat maar een beetje verhoogd was.We hielden hem al bij palen weg want natuurlijk moest hij alle honden op Schiphol laten weten dat hij aangekomen was.

In de auto voorin, tussen onze benen. Toen we reden en het was doodstil op de weg en het licht scheen op zijn koppie kon je goed zien hoe oud hij is. Maar eenmaal thuis liet hij ook meteen overal sporen achter want je weet maar nooit. Hij kwispelt zo leuk en als we hem roepen dan begint hij te kwispelen.  Maar het is ook een baasje wat precies heel duidelijk naar Zahra en Pepe en Chris zijn grenzen aan geeft, want dan loopt hij behoorlijk te mopperen, zelfs de waterbak was van hem en om dat duidelijk te maken, plaste hij er ook maar even in! We hebben zo om hem gelachen en we zij heel blij met hem .

Vanmorgen mocht hij in de tuin, want Rob heeft het weekend de tuin echt helemaal goed afgezet dus kon ook Armand los .Het was heel aandoenlijk. Hij heeft de hele tuin geinspecteerd, zo schommelend op zijn gemakje, kwam steeds even kijken en ging dan weer, maar als ik hem roep komt hij meteen want hij weet als ik hem roep krijgt hij een hondenkoekje. Nu is er rust in huis.

Tess ....

6 oktober 2009:
Onze lieve, jonge hond Tess is onlangs aan een infectie overleden........




30 september 2009:

Slecht nieuws: TESS is ziek. Nu al 2 dagen zonder eten of drinken...
We hopen dat ze snel herstelt.
We duimen voor dit lieve pupje.
maandag 5 oktober 2009

Orejitas geniet!

Dag allemaal,
Orejitas heeft een drukke ochtend gehad en ligt nu heerlijk op zijn nieuwe kussen en met zijn kluifje erg tevreden te zijn.
Wij zijn erg blij met hem.


Marianne

~ Aankomst Orejitas en andere gelukshonden ~ 4 oktober 2009


Eindelijk was het dan zover: OREJITAS is thuis gekomen!!
Samen met Jonas, Jack, Armand, Emilie, Liefs, Manu, Virgil en Georgina.
Het geluk kon niet op!
Wat een ontroering en feest op dierendag 2009.......

zondag 4 oktober 2009

Het is zover!!!


Vandaag bestaan wij een jaar en dit vieren wij met de thuiskomst van OREJITAS .

Onderstaande honden vonden afgelopen jaar hun weg naar huis.Op naar een volgend jaar waarin wij hopen dat vele honden mogen volgen, waaronder onze OUDJES , wellicht wel op weg naar ú!

Smokie viert ook dierendag

Ook voor Smokie, in opvang, was het dierendag.
Zie hoe blij hij met zijn speeltje was!




GEFELICITEERD!!!!!


Dankbaar kijk ik naar haar
Zo lief, onschuldig en klein

Het lijkt al niet meer denkbaar
Hoe het leven zonder haar zou zijn

In haar ogen zie ik trouw
Onvoorwaardelijk is de liefde die ik voel

En groot is mijn respect voor de mensen
Die zich samen inzetten voor Granada Padul

Door jullie had Fé een kans
Door jullie heeft ze het leven

En ik weet dat jullie in de toekomst
Nog vele honden het leven gaan geven

Van harte gefeliciteerd namens ons!!!

Veel liefs van Judith, Evelien en een poot van Fé

Een échte vriend!

Op deze 4e oktober - werelddierendag - even een mooi nummer van André van Duin, die prachtig verwoordt hoe vriendschap tussen mensen kán zijn, maar hoe die tussen mens en hond altijd is.........
En échte vrienden, die omarm je en verwarm je, iedere dag!!!

Rey feliciteert Granada Padul

Bij deze willen wij Granada Padul feliciteren met hun 1 jarig bestaan op 4 oktober en dit op dierendag . Rey wordt de week er na dan ook 1 jaar. Rey doet het erg goed hij zit nu op de vervolgcursus en heeft het erg naar z'n zin. Hij leert nu vooral zoeken: spulletjes ,wave lopen ,twist enz. Dit vindt hij allemaal erg leuk.

Met vriendelijke groeten Miranda Slingerland




Deze oudjes willen zo graag naar huis.......


Hun leven slijten ze al jaren in Granada Padul.......

Misschien zijn hun botten wat versleten
hun lijfjes wat oud
maar
dat zegt niet dat hij of zij
minder van u houdt.......

Hun hart is teder, verlangt naar geborgenheid
een oude dag op een deken
in een warme mand
met op hun kop
uw hand
die streelt



Misschien zijn hun botten wat versleten
Maar zegt dat ook dat wij ze vergeten?

Nee,
wij hopen dat u de vleugels voor hun vlucht wilt zijn
hun vleugels naar huis op hun oude dag
Waar ze nog een paar mooie jaren mogen doorbrengen
met uw hand op hun warme vacht
en hun liefde voor u, die u dan toelacht.

Jesus schreef ons:
Older dogs that can fly are Orejitas, Roberto, Joaquin, Flora, Feliccino without any problem. For Duke and Bala would require a family experienced with dogs.
Klik hier voor meer informatie over de honden.

Dus mocht u bereid zijn om 1 van deze oudjes een heerlijke oude dag te bezorgen,neem dan contact op met Aukje.Voor 100 euro geeft u ze nog een toekomst,hoe kort of lang die ook mag zijn, maar wel een toekomst waar u en de hond van kunnen genieten......
vrijdag 2 oktober 2009

Carlota


Bovenstaande felicitatie kregen wij toegezonden, samen met foto's van Carlota, die eind oktober 2008 geadopteerd werd en met wie het erg goed gaat.

Nog éven, en het is zover.......

Image and video hosting by TinyPic

04-10-2008 ~ 04-10-2009

We staan op de kaart en hoe!!!!!! Vele, vele honden vieren dit met ons en met ons bedoel ik in de eerste plaats alle geweldige adoptanten die onze!!!! honden een thuis hebben gegeven.

BEDANKT...zonder U was het nooit gelukt
BEDANKT....Jesus en Ana voor jullie enorme inzet en kracht en kwaliteit dit afgelopen jaar
BEDANKT.....alle vrijwilligers in Spanje.
BEDANKT ...voor jullie vertrouwen in ons!!!!!!
BEDANKT .... geweldig Granada Padul team Nederland die dagelijks heel hard werken en gewerkt hebben om tot dit prachtige resultaat te komen.

GRANADAPADUL NEDERLAND
gefeliciteerd en nog vele jaren .

Image and video hosting by TinyPicImage and video hosting by TinyPicImage and video hosting by TinyPic

BEDANKT....de vele vrijwilligers achter de schermen, huisbezoekers, adverteerders, opvanggezinnen.
BEDANKT...Fabienne Paques, PRESIDENTE VAN SHIN ACE voor de speciale vriendschap en hulp aan Jesus, Ana en Aukje .
BEDANKT... vrijwilligers van Shin Ace voor de samenwerking betreffende huisbezoeken , luchthaven begeleiding etc
BEDANKT ..iedereen voor de vele giften en gelden.
BEDANKT ...voor het meenemen van ONZE honden op uw vlucht(en)

Wij hebben de kracht gevonden om vele honden te redden doordat u allen dat mogelijk hebt gemaakt! Wij gaan verder en beloven dat ons visite kaartje ,kwaliteit ,zal blijven en we blijven op U rekenen.

Liefs

Namens het gehele Granada Padul team

Aukje van Hees

Icaro's 1e vakantie

ICARO,   één van de gelukshondjes van mei 2009, is voor het eerst met vakantie geweest. Hier zijn verhaal.



Wij zijn net terug van vakantie (onze eerste met Icaro) en hij heeft het heel erg naar zijn zin gehad. Hij heeft ons echt verbaasd met zijn voorbeeldige gedrag. Hij is normaal gesproken een heel druk hondje, maar hij vindt autorijden geweldig en dat wil hij alles zien buiten, waar hij het zo druk mee heeft dat hij heel stil blijft zitten, dus zowel de heen- als de terugweg was een eitje! We hadden een huisje met een grote tuin in de
Belgische Ardennen gehuurd, met mijn ouders en hun dwergkeesje Sammy. Icaro heeft gerend, in het water gespeeld, gegraven in het bos en gewandeld en hij vond het allemaal prachtig! Het is zo'n lief en leuk hondje geworden!
Hij heeft zich prachtig aangepast en het klikt heel goed met ons oudje Pukkie en de twee katten, vooral met de jongste.Kort geleden is onze Pukkie heel erg ziek geweest en het was zo hartverwarmend om Icaro op zijn manier voor haar te zien zorgen. Hij bracht haar brokjes en speeltjes en ging bij haar liggen als ze het koud had.Pukkie is erg opgeknapt, maar ouderdom komt met gebreken en met haar 13+ jaar is ze niet meer zo soepel. Desondanks vindt ze het leuk om op haar manier met Icaro te spelen. Ze houdt het niet meer zo lang vol en met hardlopen kan ze hem niet bij houden (wij ook niet, trouwens). Hij is hele goede maatjes geworden met onze jongste kat en ze spelen heel leuk samen.Icaro heeft wel door dat ze kleiner is dan hij en hij is heel voorzichtig met haar. In het begin had hij moeite met alleen zijn, maar dat gaat steeds beter en hij is ook niet meer zo bang voor vreemden. In de vakantie is hij alleen met mijn vader gaan wandelen en dat ging ook zonder jammeren en omkijken. We zijn erg blij met onze Ieckie, zoals we hem vaak noemen. Hij past zo goed bij ons en onze andere beestjes en zelfs de knorrige oude dwergkees van mijn moeder (1,8 kilo) vindt hij leuk, ook al is het een kleine brompot. Icaro is een heel vrolijk en blij hondje geworden.

Ophalen gelukshonden en aankomst Brussel 21-09-09

21 september kwamen weer gelukshonden aan in Brussel begeleid door Ingrid en Carlo. Celeste is geadopteerd op 28 september door Kennissen van Carmen die in Spanje wonen.


donderdag 1 oktober 2009

Aya (was Peggi)


Ook met AYA - (voorheen Peggi) één van de drie containerpups gaat het heel goed.


Ze is een vrolijk en zeer flexibel hondje en ze kan het goed vinden met de andere hond en kat. Ze was in het begin nog angstig voor allerlei dingen maar het gaat steeds beter. We zitten op de puppycursus (waar we met de bus naar toe gaan) en ze leert heel snel. We zijn ook aan het oefenen om in de mand op de fiets te blijven zitten zodat we ook eens ergens anders kunnen gaan wandelen. Ze is ook al helemaal gewend bij mijn moeder waar ze naar toe gaat als ik er niet ben en ze kan ook al kort alleen zijn (samen met de ander hond) als ik een boodschap doe. Ze is helemaal weg van de buurkinderen en zij ook van haar. Ik ben ontzettend blij met haar, het is precies het hondje dat ik zocht en ik hoop dat ze lang bij me zal blijven


Groetjes,
Ans van Lunenburg

Orejitas

Image and video hosting by TinyPic

Orejitas 043-Orejitas 043-Orejitas 043-Orejitas 043-Orejitas 043-Orejitas 043-Orejitas 043-Orejitas 043-Orejitas 043-Orejitas 043.


10 keer zijn naam, staat voor 10 lange jaren opsluiting terwijl hij helemaal niks op zijn geweten heeft!!!!! Integendeel! Wij, als granadapadul team, vinden het welletjes en gaan dit oude manneke over laten komen. Op 4 oktober rond 23.00 uur zal hij aankomen op Schiphol! Geen koude winter meer, met zijn oude botjes, maar een lekkere warme mand bij de kachel. Geen donkere koude lange avonden meer, weggedoken in zijn binnenhok, omdat er sneeuw ligt of heel veel regen valt. Zijn medicijnen komen mee, ja die heeft hij inmiddels nodig, maar wie niet op bejaarde leeftijd?

Hij gaat ons!!!! warmte geven, hij gaat ons ontzettend veel liefde geven, sterker nog er moet wel een hele bijzondere adoptant zich melden voor deze bijzondere lieverd voordat wij hem ook maar uit handen geven.
Hij heeft zijn lot gedragen, iets wat mogelijk was door de enorme liefde die Ana en Jesus hem hebben kunnen geven. In een dodingsstation had ik ook 10 keer zijn naam kunnen schrijven maar dan waren het maar 10 dagen geweest!!!!

Wij houden u op de hoogte.
Voor meer info mag u natuurlijk altijd naar Aukje bellen of mailen

Aukje van Hees

mail voor dit blog

SVP UW BIJDRAGEN TIJDELIJK ZENDEN NAAR aukje@granadapadul.com !!!

Wegens omstandigheden wordt het weblog op dit moment maar 1 keer per week bijgehouden
.

Hee
ft u foto's of een verhaal?
Mail naar Erna:
erna@granadapadul.com

Uw mooiste foto's worden geselecteerd.
Vermeld er
svp bij of u het stukje mét
of zonder uw naam wenst op het blog.

Hond van de maand

Hond van de maand
Irvin is onze hond van de maand mei. Klik op de foto voor meer informatie

Over Granada Padul

Uw reacties


Een aantal GELUKSHONDEN

O.a deze honden vonden een thuis

Snuffel op dit blog


Voor info: mail met Gisela: gies@bakkerbv.nl
Voor informatie: mail met aukje@granadapadul.com

Een greep uit onze video's


Wanneer u het baasje van Jonas215 aan het werk houdt, doneert hij 10% van de omzet voor de nieuwe refugio. Klik op het logo.