1 reacties:

Michiel de Ruiter zei

Onze hond Beau is eerste kerstdag overleden. Ze was 14 jaar en 4 maanden. We hebben eerst het verdriet verwerkt en zijn ons toen gaan oriënteren op een nieuwe hond. Het ‘kopen van puppies’is niet onze filosofie en niet ons gevoel. Een hond een thuis geven, die het moeilijk heeft ligt ons meer.
Zo troffen we sites aan met mensen die honden uit het buitenland haalden. Dat lee ons eerst wat eng. We dachten aan handel. Niets bleek minder waar dan dat. Een asiel als Granada Padul doet prachtig werk in een land dat veelal slecht met zijn beesten omgaat. Veel stieren worden gemarteld en veel honden zijn verschoppelingen in Spanje.

We zagen veel plaatjes van honden en zagen dat de leukst eruitziende honden het eerst worden geplaatst. Bij Zipi en Zape stond dat ze al lang wachten, niemand leek ze te willen hebben. Twee broertjes en hoewel we eigenlijk maar één hond zouden nemen, besloten we spontaan voor deze twee te gaan. Inmiddels wachten we in spanning hun komst naar Nederland af..

We troffen daarna ook nog een zwarte cokcer-spaniel, Tommy, die nog in het dodingsstation zit en we hebben spontaan besloten hem financieel te adopteren.

Omdat één van onze katten, Jaike, ook is overleden, hebben we eerst twee maatjes voor onze overgebleven kater Boar uit het asiel gehaald. Het zijn Jip(ke) en Joep, moeder van 9 en zoon van 8 jaar. Ze struinen nu het hele huis af, overal snuffelend. De eerste avond zat Joep al op schoot en aten ze met veel genoegen hun brokjes. Met Boar zal het wat langer duren, maar dat komt. Ze zijn gewend als onze honden komen. Zipi en Zape zullen dan Niki en Rafa gaan heten.

Aukje en haar collega’s vrijwilligers, en Jesus en Ana in Granada, jullie doen prachtig werk.

Dirkje Plantinga
Michiel de Ruiter
Bolsward

6 januari 2009 om 12:16