Lieve mensen van Granada Padul,

Even een update-je van mij, Icaro (gelukshondje van mei 2009). Ik ben voor het eerst samen met mijn grote vriendin Pukkie van 15 naar de trimsalon geweest. Mijn baasje mag mij drie maanden niet meer brengen, maar ik weet niet waarom. Ik ben heel lief geweest tijdens het wassen en knippen. Met nagels knippen heb ik maar 1 keer gebeten. En ik heb Pukkie verdedigd toen zij geknipt moest worden, want ze is heel bang en vindt de kapper helemaal niet leuk. Dus ben ik heel hard gaan blaffen en loeien naar de kapsters en heb dat vol gehouden tot mijn vrouwtje ons weer kwam halen. Oh en ik heb nog wat andere honden aan het blaffen gemaakt en ik heb een mooie plas gedaan, midden in de salon. Waarom weet ik niet, want thuis doe ik dat nooit, maar misschien vonden ze dat niet zo leuk. Mijn vrouwtje kwam ons halen en toen zei de trimster: "Ik heb nog nooit zo'n druk hondje meegemaakt! Wanneer komt u weer?" Toen zei mijn vrouwtje: "Over een maand of drie." En toen zei de trimster: "Dat is mooi, want hier moet ik wel drie maanden van bij komen."

Ik heb ook een hele mooie jas gekregen. Dat was wel nodig, want mijn vrouwtje had al mijn haren eraf laten scheren. Pukkie had al een jasje en nu heb ik er ook eentje. een grijze, die mooi bij mijn vachtje kleurt en een mooie kraag heeft. Ook ben ik heel dapper geweest tijdens de feestdagen. Ik heb mensen zien slepen met bomen, maar mijn baasjes durfden het nog niet aan met mij in huis, want ik heb geprobeerd om een telefoonoplader en de bril van mijn baasje op te eten. Dat is niet helemaal gelukt, maar de poten waren wel mooi krom en kaal geworden. En de lader doet het niet meer. Toen waren mijn baasjes wel een beetje boos op mij. Raar toch? Pukkie is heel bang voor vuurwerk en onweer, dus mijn baasjes waren bang dat ik ook zo angstig zou zijn, maar ik ben tussen twee vrouwtjeskatten en Pukkie de man in huis, dus ik ben superstoer geweest! Ik heb voor het raam gekeken en heel braaf niet geblaft, want dat vindt mijn baasje niet zo leuk.

Ik heb me heel erg vermaakt in de sneeuw. De eerste dag vond ik het heel raar, want toen ik 's avonds buiten was, lag er niks en toen ik 's morgens uitgelaten werd lag er raar koud, wit spul op de grond dat aan mijn pootjes bleef plakken. Eerst probeerde ik het op te eten, maar daarna ontdekte ik dat sneeuwballen leuk zijn en dat je geweldig kunt schuiven en graven in de sneeuw. Pukkie probeerde mee te spelen, zoals ze thuis ook doet, maar ze is te snel moe en kan mij natuurlijk niet bijhouden. Thuis speel ik veel met de jongste kat, Shiloh. De oudste, Kitty, is 13 en chagrijnig, maar Shiloh houdt net als ik van rennen en spelen. Later deze week moet Shiloh onder het mes en mijn baasjes vinden het heel spannend hoe ik daarmee om zal gaan.

Mijn baasjes sluiten een foto bij, genomen na een uurtje rennen en spelen van 2 beste vriendjes!

Een pootje van Icaro, geadopteerd door Bert en Bronja Hoffschlag in
Rotterdam.