Het is niet te geloven, niet te vatten, niet te aanvaarden,...
LOLA , een cockervrouwtje van 12 jaar oud,...

In 2006 verloor LOLA haar bazinneke aan de dood, haar mensenmama ging heen en
lieve LOLA, met een karaktertje van goud, net als haar vachtje, kwam terecht in het dodenstation,
het werd de hel van haar leven, dacht ze toen,....maar een spaans gezin adopteerde Lola na korte tijd,
en alles leek een wending te krijgen, Lola was bij hen voor 4 jaren,....
2006 - 2010,
tot gisteren,...
een ring aan de bel,...aan de poort,..
een grote zak gesloten met een bewegend iets in,...
We brengen deze hond terug,....
Wij kijken verbaasd, ..... hond, waar is de hond ????
Ja, we hebben haar in deze zak gestopt, want we kunnen de geur niet meer verdragen,...ze stinkt,...
We rukken de plastieke zak uit hun p.ten,...en naar adem snakkend komt Lola tevoorschijn,..
"'Het"' lacht ons uit en verdwijnt,... wij staan met Lola in onze handen.... tranen vloeien, van onmacht,
van boosheid, van ellende,...

Lola, is zwaar verwaarloosd, ze is blind en ze kijkt ons aan, met die hele droeve oogjes,
blind, maar met zoveel expressie, God, sta ons bij, hoe kan je toch zoiets een onschuldige beestje aan doen,
haar oortjes zijn een stinkelden hoop viezigheid, ontstoken en zo pijnlijk, haar zicht verloor ze door de
verwaarlozing, ... Lola is oud en heeft niet veel kansen maar ik hoop zo dat iemand nog even deze lieverd
wil gelukkig maken, wij gaan haar verzorgen en weer beter maken, ook al is het maar voor even,...


Fabienne